синус

синус (język bułgarski)

transliteracja:

sinus

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

(1.2) anat. zatoka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) околоносни синуси

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. синусен, синусов

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: синус • косинус • тангенс • котангенс • секанс • косеканс

źródła:

синус (język rosyjski)

график функции синус (1.1)

transliteracja:

sinus

wymowa:

lp IPA: [ˈsʲinʊs]; lm IPA: [ˈsʲinʊsɨ]

podział przy przenoszeniu wyrazu: си́•нус

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	си́нус	си́нусы
dopełniacz	си́нуса	си́нусов
celownik	си́нусу	си́нусам
biernik	си́нус	си́нусы
narzędnik	си́нусом	си́нусами
miejscownik	си́нусе	си́нусах

(1.1) mat. sinus

(1.2) anat. jama

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

(1.1) Синус прямого угла равен 1. → Sinus kąta prostego równa się 1.

składnia:

kolokacje:

(1.1) график синуса → wykres sinusa • синус острого / прямого / тупого угла → sinus kąta ostrego / prostego / rozwartego

synonimy:

(1.1) symbol. sin

antonimy:

(1.1) арксинус

hiperonimy:

(1.1) соотношение, тригонометрическая функция

(1.2) расширение

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. синус-амплитуда ż, синусит m, синусоида ż, синусоидальность ż

przym. синусный, синусоидальный, синусовый, синусообразный

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. sinus → wygięcie, zatoka

uwagi:

źródła:

синус (język ukraiński)

transliteracja:

sinus

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) mat. sinus

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. синусний

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: синус • косинус • тангенс • котангенс • секанс • косеканс

źródła: