пень

пень (język białoruski)

пень (1.2)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dendr. pień

(1.2) pień, pniak, karcz, karpa

(1.3) przen. głąb, tępak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ствол

(1.3) балван, дурань, ёлуп, ёлупень

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. пянёк m

związki frazeologiczne:

брахаць на пень • валіць цераз пень калоду • глухі як пень • на пні • стаяць як пень / сядзець як пень • цераз пень калоду

etymologia:

uwagi:

źródła:

пень (język rosyjski)

пень (1.1)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	пе́нь	пни́
dopełniacz	пня́	пне́й
celownik	пню́	пня́м
biernik	пе́нь	пни́
narzędnik	пнём	пня́ми
miejscownik	пне́	пня́х

(1.1) pień, pniak

(1.2) przen. głąb, tępak

odmiana:

(1.1-2)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. пенёк m

związki frazeologiczne:

глухой как пень

etymologia:

uwagi:

źródła:

пень (język ukraiński)

пень (1.1)

transliteracja:

penʹ

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pień, pniak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) пеньок

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. пеньок m, пеньочок m

zgrub. пнище n

przym. пеньковий, пенькуватий

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: