абсурд

абсурд (język białoruski)

transliteracja:

absurd

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	абсу́рд
dopełniacz	абсу́рду
celownik	абсу́рду
biernik	абсу́рд
narzędnik	абсу́рдам
miejscownik	абсу́рдзе

(1.1) absurd^[1]

odmiana:

(1.1)^[2]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) недарэчнасць, бязглуздзіца

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. абсурднасць ż

przym. абсурдны

przysł. абсурдна

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „absurd” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 2.
2.  Hasło „абсурд” w: slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі.

абсурд (język bułgarski)

transliteracja:

absurd

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) absurd

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. абсурдност ż

przym. абсурден

przysł. абсурдно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

абсурд (język rosyjski)

transliteracja:

absurd

wymowa:

lp IPA: [ɐˈpsurt], ​^?/i, ​^?/i; lm IPA: [ɐˈpsurdɨ]

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	абсу́рд	абсу́рды
dopełniacz	абсу́рда	абсу́рдов
celownik	абсу́рду	абсу́рдам
biernik	абсу́рд	абсу́рды
narzędnik	абсу́рдом	абсу́рдами
miejscownik	абсу́рде	абсу́рдах

(1.1) absurd

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. абсурдиза́ция ż, абсурди́зм m, абсурди́ст m, абсурди́стка ż, абсу́рдность ż

przym. абсу́рдный, абсурди́стский

przysł. абсу́рдно

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. absurdus → niepasujący, niewłaściwy; głupi, bezwartościowy

uwagi:

źródła:

абсурд (język ukraiński)

transliteracja:

absurd

wymowa:

абсу́рд^?/i абсу́рд^?/i абсу́рд^?/i zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	абсу́рд	абсу́рди
dopełniacz	абсу́рду	абсу́рдів
celownik	абсу́рду, абсу́рдові	абсу́рдам
biernik	абсу́рд	абсу́рди
narzędnik	абсу́рдом	абсу́рдами
miejscownik	на/в абсу́рді	на/в абсу́рдах
wołacz	абсу́рде	абсу́рди

(1.1) absurd^[1], nonsens, niedorzeczność^[2]

odmiana:

(1.1) ^[3]

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) очеви́дний абсу́рд → oczywisty absurd • дово́дити щось до абсу́рду^[4] → doprowadzać coś do absurdu • драма абсурду

synonimy:

(1.1) безглуздя, нісенітниця

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. абсурдність ż, абсурдизм m

przym. абсурдний

przysł. абсурдно

związki frazeologiczne:

довести до абсурду

etymologia:

łac. absurdus^[5]

uwagi:

źródła:

1. Hasło „абсу́рд” w: Словник польсько-український українсько-польський, Видавництво Глорія, Kijów 2015, ISBN 978-617-536-161-0, s. 534.
2. Hasło „абсурд” w: Stanisław Domagalski, Wielki słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski z rozszerzoną terminologią współczesnego biznesu, Wydawnictwo REA, Warszawa 2008, ISBN 978-83-7141-750-4, s. 921.
3.  Hasło „абсу́рд” w: Словники України online.
4. Hasło „абсу́рд” w: Słownik polsko-ukraiński ukraińsko-polski (wydanie piąte, poprawione i uzupełnione), Dom Wydawniczy „Czumacki Szlach”, Kijów 2012, ISBN 966-8272-16-1, s. 253.
5. Hasło „абсу́рд” w: Любов Іванівна Нечволод, Сучасний словник іншомовних слів, Торсінг плюс, Charków 2014, ISBN 978-966-404-941-9, s. 11.