Narzędnik

Narzędnik (łac. instrumentalis) – w językoznawstwie przypadek używany m.in. dla określenia narzędzia (naprawił telewizor śrubokrętem, przyjechałem pociągiem), sposobu wykonania czynności (osiągnąłem to sprytem)^[1] itp. Przy czasownikach oznaczających rządzenie oznacza dopełnienie bliższe (dyrygent kieruje orkiestrą), przy niektórych innych dopełnienie dalsze (Maria handluje kwiatami). Łączy się z niektórymi przyimkami, np. z, pod, nad^[2]. Odpowiada na pytania kim? czym?.

Niektóre czasowniki wymagają dopełnienia w narzędniku^[1], np. Interesuję się językoznawstwem.

Końcówkami narzędnika w języku polskim są w liczbie pojedynczej -em, -ą a w liczbie mnogiej -ami^[3]

Zobacz też

Zobacz hasło narzędnik w Wikisłowniku

• deklinacja
• lista przypadków