Zuzanna Leśniak

Zuzanna Leśniak-Goulais (ur. 12 marca 1965 w Nowym Sączu^[1], zm. 10 października 1991 w Krakowie) – polska aktorka teatralna teatru STU w Krakowie.

Zuzanna Leśniak

Imię i nazwisko	Zuzanna Leśniak-Goulais
Data i miejsce urodzenia	12 marca 1965 Nowy Sącz
Data i miejsce śmierci	10 października 1991 Kraków
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Yves Goulais (1988-1991)

Życiorys

Podczas nauki w Zespole Szkół Ekonomicznych w Nowym Sączu w 1980 została dostrzeżona na eliminacjach do Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego przez Janusza Michalika, z którym nawiązała współpracę w teatrze Nowosądecka Scena Amatora^[2]. Prowadziła szkolny Teatr Laboratoryjny „Letarg”^[2]. Była absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, którą ukończyła w 1987 przedstawieniem dyplomowym Ferdydurke w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza^[3][4].

W 1988 występowała w Teatrze Bagatela^[2]. Od 1988 pracowała w Teatrze STU^[5], początkowo jako aktorka kontraktowa, potem etatowa. Krakowskiej publiczności najbardziej znana była z roli Jenny w Markietankach^[5][6].

Śmierć

Była przyjaciółką piosenkarza Andrzeja Zauchy i żoną francuskiego reżysera Yves’a Goulais, którego poślubiła 16 kwietnia 1988^[7]. 10 października 1991, wracając z występu w spektaklu Pan Twardowski, wraz z towarzyszącym jej Zauchą zostali zastrzeleni przez jej męża na parkingu przy ulicy Włóczków w Krakowie^[8]. Oboje zmarli: Zaucha zginął na miejscu, a Leśniak w nocy po zdarzeniu na Oddziale Torakochirurgii szpitala im. Jana Pawła II^[8][9]. Według relacji świadków – aktorka próbowała swym ciałem osłonić piosenkarza^[8]. Padło dziewięć strzałów^[6]. Po popełnieniu zbrodni Goulais sam wkrótce oddał się w ręce policji^[8]. Powodem zabójstwa była chorobliwa zazdrość francuskiego reżysera^[8][10]. Historia morderstwa pary stała się kanwą książki Janusza Wiśniewskiego I odpuść nam… wydanej w 2015^[11][12].

Została pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym przy ul. Węgierskiej w Nowym Sączu–Biegonicach^[1].

Filmografia

Źródło: FilmPolski.pl^[13]

• 1975: Trzecia granica (odc. 4 "W matni")
• 1988: Rio de Janeiro nie istnieje – pokojówka

Przypisy

1. Grób Zuzanny Leśniak Goulais.
2. KatarzynaK. Olkowicz KatarzynaK., PiotrP. Baran PiotrP., Serca bicie. Biografia Andrzeja Zauchy, wyd. REBIS, 2020, s. 132, ISBN 978-83-8062-631-7.
3. e-teatr.pl: Ferdydurke. Część I – Szkoła – Witold Gombrowicz. e-teatr.pl. [dostęp 2011-07-23]. (pol.).
4. AST, Absolwenci PWST w Krakowie w latach 1946-2017, Akademia Sztuk Teatralnych [zarchiwizowane z adresu 2019-04-19] (pol.). Brak numerów stron w książce
5. KatarzynaK. Olkowicz KatarzynaK., PiotrP. Baran PiotrP., Serca bicie. Biografia Andrzeja Zauchy, wyd. REBIS, 2020, s. 133, ISBN 978-83-8062-631-7.
6. Krzysztof Samborski: Dziewięć strzałów – jak zginął Andrzej Zaucha?. Trybuna Śląska, nr 236/91, str.1.
7. KatarzynaK. Olkowicz KatarzynaK., PiotrP. Baran PiotrP., Serca bicie. Biografia Andrzeja Zauchy, wyd. REBIS, 2020, s. 137, ISBN 978-83-8062-631-7.
8. Andrzej Zaucha zastrzelony. Zabójstwo z zazdrości.. Słowo Ludu, nr 238/91, str.1.
9. A. Zaucha i Z. Leśniak śmiertelnymi ofiarami zazdrośnika. „Nowiny”. Nr 199, s. 2, 14 października 1991.
10. bgr/mlas: Miłość i śmierć Andrzeja Zauchy. tvn24.pl, 2008-03-23. [dostęp 2010-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-09-07)].
11. Janusz L. Wiśniewski: I odpuść nam…. Od deski do deski, 2015, seria: Na F/aktach. Brak numerów stron w książce
12. KatarzynaK. Olkowicz KatarzynaK., PiotrP. Baran PiotrP., Serca bicie. Biografia Andrzeja Zauchy, wyd. REBIS, 2020, s. 201, ISBN 978-83-8062-631-7.
13. Zuzanna Leśniak w bazie filmpolski.pl

Linki zewnętrzne

• Zuzanna Leśniak w bazie IMDb (ang.)
• Zuzanna Leśniak w bazie Filmweb
• Zuzanna Leśniak w bazie filmpolski.pl
• Zuzanna Leśniak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].

Encyklopedie internetowe (osoba):

• ETP: 6142

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 1133282