Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zespół zamknięcia (ang. locked-in syndrome) – stan, w którym pacjent jest w pełni przytomny i świadomy, lecz nie jest w stanie poruszać się z powodu całkowitego paraliżu niemalże wszystkich mięśni szkieletowych. Jest to skutek uszkodzenia w obrębie pnia mózgu, w którym doszło do zniszczenia brzusznej części mostu. Ze względu na dyskoordynację oddychania z napięciem strun głosowych wydawanie jakichkolwiek dźwięków jest niemożliwe[1]. Jedyną możliwością porozumiewania się przez chorego jest mruganie powiekami oraz poruszanie oczami, ponieważ zdolność do wykonywania tych ruchów pozostaje zachowana. Poza tym nie dochodzi do uszkodzenia zdolności myślenia ani kojarzenia, bo w przeciwieństwie do stanu wegetatywnego, wyższe struktury mózgowia pozostają w pełni sprawne.
Nie istnieje uniwersalne ani przyczynowe leczenie zespołu zamknięcia. Próbowano stosować stymulację mięśni za pomocą elektrod (NMES) w celu przyspieszenia ich regeneracji. Leczenie przyczynowe opiera się na pomocy choremu w komunikowaniu się ze światem. Rokowanie nie jest pomyślne – 90% chorych umiera w ciągu pierwszych 4 miesięcy od momentu uszkodzenia pnia mózgu. Niezmiernie rzadko zdarza się powrót zdolności motorycznych mięśni.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.