Zbigniew Rybczyński
polski reżyser filmów animowanych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
polski reżyser filmów animowanych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Rybczyński (ur. 27 stycznia 1949 w Łodzi) – polski reżyser, operator filmowy, artysta multimedialny, programista komputerowy mieszkający w Stanach Zjednoczonych, laureat Oscara za krótkometrażowy film animowany Tango.
Zbigniew Rybczyński (2012) | |
Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1949 |
---|---|
Zawód | |
Współmałżonek |
Wanda Rybczyńska (zm. 1999), Dorota Zglobicka (obecnie) |
Strona internetowa |
Ukończył liceum plastyczne w Warszawie. Absolwent wydziału operatorskiego PWSFTviT w Łodzi. W szkole zrealizował etiudy Kwadrat i Take five. W czasie studiów i bezpośrednio po studiach obok własnych projektów pracował jako autor zdjęć przy filmach kolegów reżyserów: Piotra Andrejewa, Filipa Bajona i Andrzeja Barańskiego z którym zrealizował trzy nagradzane etiudy szkole: Kręte ścieżki, Dzień pracy i Podanie. Zrealizowany z Piotrem Andrejewem film TVP Rozmowa 1974 zdobył szereg nagród na Festiwalu Filmowym w Oberhausen 1975. Był współzałożycielem i jednym z filarów łódzkiej grupy Warsztat Formy Filmowej[1]. Jak sam przyznaje nie pasował do grupy artystów z Warsztatu Formy Filmowej. Sam uczestniczył w dwóch spotkaniach, podczas których zajmowano się głównie „piciem piwa i grypsowaniem”[2].
Debiutował w Se-ma-forze w 1973 filmem Plamuz. Był to jeden z pierwszych w Polsce animowanych teledysków muzycznych ze Zbigniewem Namysłowskim w roli głównej. W Se-ma-forze Rybczyński zrealizował szereg filmów z wykorzystaniem pomysłów formalnych, ukazujących różnorodne możliwości techniki filmowej. Jego filmy były entuzjastycznie przyjmowane na festiwalach: Zupa, Nowa Książka, Oj nie mogę się zatrzymać, Lokomotywa, Święto, Piątek – Sobota, Media, Wdech wydech i wreszcie – nakręcone w 1980 – Tango[3].
W 2008 Zbigniew Rybczyński nawiązał współpracę z Wyższą Szkołą Biznesu – National-Louis University w Nowym Sączu. W 2009 roku stworzył Centrum Technologii Audiowizualnych we Wrocławiu, którego był dyrektorem artystycznym. Było to studio wielowarstwowego obrazu realizowanego bez postprodukcji.
Tango zakończyło współpracę Rybczyńskiego z Se-ma-forem. W 1982 Zbigniew Rybczyński wyjechał z Polski do Austrii, gdzie uzyskał azyl polityczny. Po otrzymaniu w 1983 Oscara za film Tango, postanowił wyjechać z rodziną do USA. Początkowo zatrzymał się w Los Angeles, aby ostatecznie przenieść się do Nowego Jorku, gdzie zrealizował swoje amerykańskie filmy.
Następne jego filmy zostały zrealizowane w technikach komputerowych, m.in. Schody (inspirowane słynną sceną z Pancernika Potiomkina Siergieja Eisensteina), Orkiestra (nagroda Emmy – 1990 – za efekty specjalne), Manhattan, Washington, Kafka. Realizował też teledyski muzyczne między innymi dla Micka Jaggera, do piosenki Imagine Johna Lennona, dla Simple Minds, The Art of Noise, Chucka Mangione, Pet Shop Boys, Alan Parsons Project, Yoko Ono, Lou Reeda, Supertramp, Rush, Lady Pank (angielska wersja piosenki Mniej niż zero).
Około roku 1992 artysta rozpoczął pisanie własnych programów komputerowych i rozwiązywanie problemów związanych z kreacją obrazu poprzez tworzenie nowych narzędzi cyfrowych. Dalsze studia nad stanem obrazu technicznego i poszukiwanie własnych rozwiązań zmierzają w kierunku integracji istniejących narzędzi oraz powstania zuniwersalizowanej inżynierii obrazu. Artysta stara się rozwiązać sprzeczności obrazu i przygotować taką konfigurację narzędzi i programów, które pozwolą na realizację swobodnych, a jednocześnie realistycznych wizji. Technika łączenia wielowarstwowych obrazów (image compositing) przyniosła mu amerykańskie patenty techniczne, a jego software znajduje zastosowanie w przemyśle filmowym i telewizyjnym. Obraz techniczny jest nieciągły, składa się z punktów, na taśmie celuloidowej są to ziarna światłoczułej emulsji, w ekranie monitora są to punkty świetlne. „Ponieważ obraz komputerowy (elektroniczny) składa się wyłącznie z pikseli, moim jedynym obiektem/tematem programowania jest piksel”[potrzebny przypis].
W latach 1998–2001 wykładał w Wyższej Szkole Mediów (Kunsthochschule für Medien) w Kolonii.
Rybczyński jest bohaterem filmu dokumentalnego pt. Zbig z 2000 w reż. Natalii Korynckiej-Gruz.
W marcu 2009 Rybczyński wrócił do Polski i zamieszkał we Wrocławiu, gdzie w miejscu dawnej Wytwórni Filmów Fabularnych założył Centrum Technologii Audiowizualnych (CeTa). W centrum, które zostało oficjalnie otwarte w styczniu 2013 roku, znajdowała się zaprojektowana przez Rybczyńskiego najnowocześniejsza pracownia do produkcji wielowarstwowych obrazów filmowych oraz instytut badań nad obrazem i technologiami wizualnymi.
W 2014 roku, po konflikcie z dyrekcją CETy, Rybczyński wyjechał z Polski do USA i osiedlił się na dwuhektarowym ranczo niedaleko Tucson w Arizonie. Wraz z żoną Dorotą Zgłobicką, która również jest filmowcem, stworzył Gila Monster Studios.
W październiku 2009 został zatrzymany w Nowym Sączu przez służby porządkowe za jazdę samochodem pod wpływem alkoholu. Miał 1,4 promila alkoholu we krwi[4][5].
W 2015 roku były minister kultury Bogdan Zdrojewski prawomocnie przegrał proces o ochronę dóbr osobistych ze Zbigniewem Rybczyńskim, który jakoby miał się domagać zatrudnienia swojej żony w Centrum Technologii Audiowizualnych na stanowisku dyrektorskim[6].
Rok | Film | Festiwal/organizator | Nagroda[8] |
---|---|---|---|
1975 | Zupa | Krakowski Festiwal Filmowy | Nagroda Główna „Srebrny Smok” |
1976 | Nowa książka | Brązowy Lajkonik | |
Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen | Nagroda Główna | ||
1977 | Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Huesce | Wyróżnienie | |
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Melbourne | III Nagroda | ||
Święto | Przegląd Filmów Krótkich „Zygzakiem” w Warszawie | I Nagroda w Plebiscycie Publiczności | |
1978 | Zupa | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Chicago | Złota Rozeta |
1979 | Moje okno | Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen | III Nagroda |
1981 | Tango | Międzynarodowy Festiwal Filmów Animowanych w Annecy | Nagroda Główna „Kryształ Annecy” |
Nagroda Publiczności | |||
Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Huesce | Nagroda Publiczności | ||
Nagroda Specjalna Jury | |||
Ogólnopolski Konkurs Autorskiego Filmu Animowanego w Krakowie | Nagroda Prezydenta Miasta Krakowa | ||
Krakowski Festiwal Filmowy | Brązowy Lajkonik w kategorii filmu animowanego | ||
Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen | Nagroda FIPRESCI | ||
Nagroda Klubów Filmowych FICC | |||
Wielka Nagroda miasta Oberhausen | |||
Wyróżnienie Jury Ewangelickiego | |||
1983 | Amerykańska Akademia Sztuki i Wiedzy Filmowej | Oscar za najlepszy krótkometrażowy film animowany | |
1985 | Plamuz | Międzynarodowy Festiwal Filmów Muzycznych „Jazz Film Saloon” we Wrocławiu | I Nagroda w kategorii filmów |
1987 | Imagine | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Rio | Nagroda Specjalna |
MIDEM w Cannes | Srebrny Lew za najlepszy teledysk |
Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna im. Leona Schillera w Łodzi przyznała Zbigniewowi Rybczyńskiemu tytuł doktora honoris causa w dziedzinie sztuki filmowej. Uroczystość odbyła się podczas obchodów 60-lecia powstania szkoły (6 czerwca 2008)[9]. W 2008 roku otrzymał Nagrodę im. Katarzyny Kobro.
Z małżeństwa z Wandą Rybczyńską (zm. 1999) ma syna Pawła. Obecnie[tzn. od kiedy?] w związku małżeńskim z Dorotą Zglobicką.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.