Zbójnicki
polski taniec ludowy z terenu Podhala Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbójnicki – polski taniec ludowy z rejonu Podhala[1] w metrum 2/4.
Zbiorcza nazwa kilku kroków i tańców ludowych od wieków wykonywanych na Podhalu. Taniec góralski dzieli się na: zbójnicki, solowy, juhaski, dwójki i czwórki. Opisy zbójnickiego w XIX wieku przedstawiały go ukazując " dzikie skoki" i " walki na ciupagi" wokół ogniska na tle szczytów i turni tatrzańskich[2].
Charakterystyka
Obecnie spopularyzowany taniec o tej nazwie jest raczej jego estradową modyfikacją, odbiegającą od ludowego pierwowzoru. Zazwyczaj oparty na schemacie: wstęp, właściwy zbójnicki, zakończenie[3].
W tańcu zbójnickim tańczy grupa mężczyzn wykonująca te same układy taneczne. Jeden z mężczyzn wydaje polecenia, tzw. komendy. W zbójnickim tańczy się: zwykłą, bitke, po dwa krzesane, popod nogę, hajduka, w pięty, klaskany i inne. Taniec zbójnicki kończy się ozwodną i zieloną.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
