Złote czasy radia

Złote czasy radia – amerykański komediodramat z 1987 roku, opowiadający o życiu Amerykanów w czasach, gdy radio było najpopularniejszym medium domowym, czyli na przełomie lat 30. i 40. XX wieku.

Złote czasy radia

Radio Days^[1]

Gatunek	komediodramat
Rok produkcji	1987
Data premiery	30 stycznia 1987
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	88 minut
Reżyseria	Woody Allen[2]
Scenariusz	Woody Allen[2]
Główne role	Seth Green Renee Lippin Joy Newman Dianne Wiest
Muzyka	Dick Hyman Nikołaj Rimski-Korsakow[2]
Zdjęcia	Carlo Di Palma[2]
Scenografia	Santo Loquasto[2]
Kostiumy	Jeffrey Kurland[2]
Montaż	Susan E. Morse[2]
Produkcja	Robert Greenhut Jack Rollins Charles H. Joffe[2]
Wytwórnia	Orion Pictures Corporation

Główne role

• Seth Green – Joe
• Michael Tucker – Ojciec
• Josh Mostel – Abe
• Renée Lippin – Ciocia Ceil
• William Magerman – Dziadek
• Leah Carrey – Babcia
• Joy Newman – Ruthie
• Hy Anzell – Pan Waldbaum
• Judith Malina – Pani Waldbaum
• Dianne Wiest – Bea
• Mia Farrow – Sally White
• Danny Aiello – Rocco
• Jeff Daniels – Biff Baxter
• Woody Allen – narrator (głos)

i inni

Opis fabuły

Narrator opowiada historię swojego dzieciństwa w Nowym Jorku od późnych lat 30. XX wieku do końca roku 1944. Wtedy radio było nie tylko rozrywką i źródłem informacji. Łączyło ludzi niezależnie od zajmowanej pozycji społecznej, czy przynależności do grupy etnicznej. Film opowiada o niezamożnej żydowskiej rodzinie z rejonu Rockaway Beach, nowojorskiej dzielnicy Queens. W tej rodzinie pełno ciotek i wujków ze swoimi nawykami, marzeniami i zabawnymi zwyczajami. Razem z sąsiadami słuchają radia. Każdy z nich ma swoją ulubioną audycję radiową: mały Joe uwielbia Mściciela w masce, ciotka Cecil lubi słuchać brzuchomówcy, a Ruthie naśladuje brazylijską piosenkarkę Carmen Mirandę. Czasami radio ingeruje w życie. Ciotkę Beę porzucił chłopak, kiedy radio nadawało Wojnę światów Orsona Wellesa.

Nagrody i nominacje

Oscary za rok 1987

• Najlepszy scenariusz oryginalny – Woody Allen (nominacja)
• Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz – Santo Loquasto, Carol Joffe, Leslie Bloom, George DeTitta Jr. (nominacja)

Nagrody BAFTA 1987

• Najlepsza scenografia – Santo Loquasto
• Najlepsze kostiumy – Jeffrey Kurland
• Najlepszy film – Robert Greenhut, Woody Allen (nominacja)
• Najlepszy scenariusz oryginalny – Woody Allen (nominacja)
• Najlepszy dźwięk – Robert Hein, James Sabat, Lee Dichter (nominacja)
• Najlepszy montaż – Susan E. Morse (nominacja)
• Najlepsza aktorka drugoplanowa – Dianne Wiest (nominacja)

Przypisy

1. Allen i Björkman 1998 ↓, s. 325.
2. Allen i Björkman 1998 ↓, s. 326.

Bibliografia

• Woody Allen, Stig Björkman: Woody według Allena. tł. Anita Piotrowska. Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy „Znak”, 1998, seria: Autobiografie. ISBN 83-7006-662-3.

Linki zewnętrzne

• Złote czasy radia w bazie IMDb (ang.)
• Złote czasy radia w bazie Filmweb

Kontrola autorytatywna (film):

• VIAF: 196249605
• GND: 4202435-3
• BnF: 120648403
• SUDOC: 143239694
• CANTIC: a12010091

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: topic/Radio-Days