Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Złote czasy radia – amerykański komediodramat z 1987 roku, opowiadający o życiu Amerykanów w czasach, gdy radio było najpopularniejszym medium domowym, czyli na przełomie lat 30. i 40. XX wieku.
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
30 stycznia 1987 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
88 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Woody Allen[2] |
Główne role |
Seth Green |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Santo Loquasto[2] |
Kostiumy |
Jeffrey Kurland[2] |
Montaż |
Susan E. Morse[2] |
Produkcja |
Robert Greenhut |
Wytwórnia |
Orion Pictures Corporation |
i inni
Narrator opowiada historię swojego dzieciństwa w Nowym Jorku od późnych lat 30. XX wieku do końca roku 1944. Wtedy radio było nie tylko rozrywką i źródłem informacji. Łączyło ludzi niezależnie od zajmowanej pozycji społecznej, czy przynależności do grupy etnicznej. Film opowiada o niezamożnej żydowskiej rodzinie z rejonu Rockaway Beach, nowojorskiej dzielnicy Queens. W tej rodzinie pełno ciotek i wujków ze swoimi nawykami, marzeniami i zabawnymi zwyczajami. Razem z sąsiadami słuchają radia. Każdy z nich ma swoją ulubioną audycję radiową: mały Joe uwielbia Mściciela w masce, ciotka Cecil lubi słuchać brzuchomówcy, a Ruthie naśladuje brazylijską piosenkarkę Carmen Mirandę. Czasami radio ingeruje w życie. Ciotkę Beę porzucił chłopak, kiedy radio nadawało Wojnę światów Orsona Wellesa.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.