Złocik zielony[3] (Chlorostilbon olivaresi) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae). Występuje endemicznie w Kolumbii. Został opisany w roku 1996. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Taksonomia
Holotyp, dorosły samiec, zebrany został 24 listopada 1992 roku, znajduje się obecnie w posiadaniu Instituto de Ciencias Naturales. Zebrany został w górach Serranía de Chiribiquete na wysokości 570 m n.p.m. Nazwa gatunkowa upamiętnia Antonio Olivaresa, zaś nazwa angielska, Chiribiquete Emerald, odnosi się do miejsca występowania. Jest to gatunek monotypowy[4].
Morfologia
Poniższe wymiary dotyczą holotypu. Dziób mierzy 19,5 mm, skok 4,4 mm, zaś ogon 25,6 mm. Długość zgiętego skrzydła wynosi 49,6 mm, masa ciała 3,4 g. Wierzch głowy, kark, grzbiet i kuper metalicznozielony (w odcieniu Shamrock Green). W okolicach nozdrzy mała liczba piór opalizuje złoto. Pokrywy nadogonowe niebieskawe. Boki głowy oraz szyja szmaragdowozielone, opalizują żółtozielono i turkusowo. Część środkowych sterówek niebieskawa. 2. i 3. para sterówek bardziej ciemnoniebieskie, natomiast kolejne w kolorze indygo. Samica z wierzchu bardziej zielonobrązowa, boki głowy ciemnoszare. Od spodu jasna. Zakończenia zewnętrznych sterówek białe.
Zasięg występowania
Zasięg występowania szacowany na 6500 km²[5] obejmuje pasmo górskie Serranía de Chiribiquete. Maksymalna jego wysokość to 900 m n.p.m.
Ekologia i zachowanie
- Habitat
W okolicach odnalezionego holotypu przeważały niegęsto rozmieszczone krzewy o wysokości 2–3 m, w dużej ilości były to Bonnetia martiana (Bonnetiaceae); poza tym napotkano krzewy Bonnetia, Clusia chiribi-quetensis (Guttiferae), Tepuianthus savannensis (Tepuianthaceae), Graf-fenriedia (Melastomataceae) oraz Decagonocarpus cornutus. Gleba piaszczysta. Badane osobniki przebywały szczególnie w zaroślach krzewów Bonnetia.
- Zachowanie
W żołądku holotypu odnaleziono muchówkę. W opisanym habitacie obie płcie widywane były żerujące na czerwonopomarańczowych kwiatach Decagonocarpus cornutus. Obserwowano także zjadanie małych stawonogów, w tym z powierzchni liści krzewów Bonnetia, przy których zaobserwowano także szmaragdziki modrogłowe (Amazilia versicolor), wobec których złociki zielone zachowywały się obojętnie. W lipcu 1993 złapano samicę, która była w trakcie pierzenia. Podobnie jak inni przedstawiciele Chlorostilbon, C. olivaresi jest gatunkiem przeważnie cichym, odzywającym się jedynie ostrym suchym szorstkim cht.
Status
IUCN uznaje złocika zielonego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 2000 roku. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisany został jako najpospolitszy z kolibrów w swoim ograniczonym zasięgu występowania. Trend liczebności populacji nie jest znany[2].
Zobacz też
- Park Narodowy La Serranía de Chiribiquete (zasięg występowania gatunku w całości mieści się w tym parku narodowym)
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
