Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
XLR – standard profesjonalnych złączy wykorzystywany w technice audio. Potocznie zwany Cannon (nazwa wywodzi się od nazwiska wynalazcy tychże złączy – Jamesa H. Cannona – założyciela firmy Cannon Electric, obecnie będącej częścią amerykańskiej korporacji ITT).
Głównym walorem tych złączy jest zapewnienie jak najniższych strat i zakłóceń sygnału dzięki odpowiednio zaprojektowanej izolacji oraz odporność na warunki pogodowe i uszkodzenia mechaniczne. Minimalizacja zakłóceń zapewniona jest dzięki połączeniom symetrycznym, które wykazują wysoką odporność na zakłócenia natury elektromagnetycznej.
Podstawowe złącze składa się z trzech pinów/otworów (zł. męskie – piny, zł. żeńskie – otwory):
Istnieje wiele odmian złączy XLR z różną liczbą pinów. Spotkać można złącza cztero-, pięcio-, siedmiopinowe, niekiedy nawet o jeszcze większej liczbie pinów. Warto również wspomnieć, że 4-pinowe złącze XLR jest czasami używane w studyjnych słuchawkach do przesyłania sygnału zbalansowanego.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.