Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wzmacniacz elektroakustyczny, wzmacniacz audio – wzmacniacz pracujący w zakresie częstotliwości akustycznych (16 Hz – 20 kHz), który służy do wzmacniania sygnałów analogowych pochodzących ze źródeł sygnału elektroakustycznego jak np. gramofon, magnetofon, mikrofon, radioodbiornik, elektrofony, odtwarzacz CD, odtwarzacz MP3. Budowa tego typu wzmacniacza może być oparta na tranzystorach, lampach elektronowych lub też obu tych rodzajach elementów elektronicznych czynnych jednocześnie. Wyjście wzmacniacza elektroakustycznego obciążone jest zestawem głośnikowym, co ma na celu przetworzenie energii wzmocnionego sygnału elektroakustycznego w fale akustyczne. Zazwyczaj wzmacniacz elektroakustyczny posiada również wyjście słuchawkowe.
Główne parametry wzmacniacza elektroakustycznego to:
Parametry te mogą służyć do ogólnej oceny jakości wzmacniacza, jednakże nie wyznaczają poziomu wierności sygnału wyjściowego w stosunku do wejściowego pod względem odbioru psychoakustycznego.
W konstrukcjach wzmacniaczy elektroakustycznych hi-fi (od ang. high fidelity, wysoka wierność) dąży się do uzyskania szerokiego i równomiernego pasma przenoszenia, małych zniekształceniach i niskich szumów własnych.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.