Witold Papużyński

Witold Papużyński (ur. 20 września 1920 w Bałcie na Podolu, zm. 1 stycznia 2008 w Częstochowie) – polski specjalista w zakresie techniki wysokich napięć, docent doktor nauk technicznych.

Witold Papużyński

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	20 września 1920 Bałta
Data i miejsce śmierci	1 stycznia 2008 Częstochowa
Doktor nauk technicznych
Specjalność: elektrotechnika
Alma Mater	Politechnika Śląska
Doktorat	10 listopada 1964 Politechnika Śląska
Wykładowca akademicki
Uczelnia	Politechnika Częstochowska
Okres zatrudn.	1968–1990
Dziekan
Wydział	Elektryczny PCz
Okres spraw.	1973–1979
Okres spraw.	1981–1987
Odznaczenia

Życiorys

Syn Stefana (wykładowcy matematyki) i Aleksandry z domu Kiszkowskiej. W 1923 r. rodzina repatriowała się do Polski (do Zdołbunowa na Wołyniu), a następnie (w 1929 r.) przenosi się do Dubna. Wykształcenie podstawowe zdobył w domu, a od roku 1929, po zdaniu egzaminów wstępnych uczęszczał do gimnazjum w Zdołbunowie, następnie w Dubnie, gdzie zrobił maturę w 1938 r. W tym roku, po zdaniu egzaminów wstąpił na Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie studiował matematykę. W 1939 r., po zajęciu Lwowa przez wojska sowieckie podjął pracę jako robotnik niewykwalifikowany. W 1941 r. jako żołnierz AK został skierowany na kurs podchorążych. Po zmianie okupanta (zajęciu Lwowa przez wojska niemieckie) pracował w latach 1941–1943 w kopalni węgla brunatnego w Krzemieńcu na Wołyniu jako elektromonter, a następnie technik elektryk. Po zamknięciu kopalni w 1943 został wywieziony do Rosji i pracował w kopalni manganu w Margańcu koło Krzywego Rogu. Ewakuowany przez Niemców w związku ze zbliżającym się frontem, został skierowany do zakładów zbrojeniowych w Starachowicach. W 1945 r., podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej. W czasie studiów w 1949 r. rozpoczął pracę w Katedrze Wysokich Napięć Wydziału Elektrycznego współorganizując laboratoria wysokonapięciowe macierzystej uczelni. W 1964 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 1968 r. w związku z organizacją laboratoriów wysokonapięciowych przeniósł się na Wydział Elektryczny Politechniki Częstochowskiej i został zatrudniony na stanowisku docenta. Na stanowisku tym pracował do 30 września 1990, kiedy to przeszedł na emeryturę. W latach 1973–1979 był dziekanem Wydziału Elektrycznego Politechniki Częstochowskiej. Ściśle współpracował z przemysłem, był doradcą ds. elektroenergetyki w wielu zakładach Częstochowskiego Okręgu Przemysłowego, współpracował również z Centralnym Instytutem Ochrony Pracy w Warszawie. Efektem tej współpracy było kilkanaście tomów opracowań, patenty, wdrożenia nowych rozwiązań sprzętu ochronnego i nowe normy. Łączna liczba publikacji, norm i opracowań przekracza 50. Za dorobek dydaktyczny należy uznać 100 prac dyplomowych powiązanych z techniką przemysłową. Był wybitnym specjalistą–praktykiem w zakresie technik wysokiego napięcia i twórcą laboratoriów wysokonapięciowych w Częstochowie (5 laboratoriów, 60 stanowisk badawczych i dydaktycznych).

W 1942 r. zawarł związek z nauczycielką Zofią z Klemczyńskich (zm. 1960), mieli syna Zbigniewa (ur. 1950)^[1][2][3].

Nagrody i wyróżnienia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi (1955)^[4]
• Medal Komisji Edukacji Narodowej
• Nagroda Ministra SzWiT, II i III stopnia
• Honorowa Odznaka Socjalistycznego Związku Studentów Polskich (SZSP)
• Złotą Odznaką XV-lecia Politechniki Śląskiej
• w 2004 r. Wydział Elektryczny Witold Papużyński uhonorował go statuetką „Elektry”

Wybrane publikacje

• WitoldW. Papużyński WitoldW., Próby napięciowe transformatorów obniżonym napięciem probierczym, „Zeszyty Naukowe. Elektryka”, 1962, s. 113–119, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].
• WitoldW. Papużyński WitoldW., Zjawisko malenia intensywności procesów jonizacyjnych w czasie, „Zeszyty Naukowe. Elektryka”, 1964, s. 151–161, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].
• WitoldW. Papużyński WitoldW., Wpływ zjawisk jonizacyjnych w izolacji papierowo-olejowej kabli na dobór napięć probierczych, „Zeszyty Naukowe. Elektryka VII Seminarium maszyn, napędów i urządzeń elektrycznych, czerwiec 1966 r. : referaty i streszczenia”, 1966, s. 37–52, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].
• WitoldW. Papużyński WitoldW., Zastosowanie analizy tłumionych wyładowań oscylacyjnych do wyznaczania stratności dielektrycznej kondensatorów impulsowych, „Zeszyty Naukowe. Elektryka”, 1967, s. 91–100, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].
• WitoldW. Papużyński WitoldW., Metoda analityczno-graficznego wyznaczania strat w kondensatorach impulsowych, „Zeszyty Naukowe. Elektryka”, 1967, s. 75–89, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].
• WitoldW. Papużyński WitoldW., Ocena stanu izolacji kabli na podstawie pomiaru iloczynu RC, „Zeszyty Naukowe. Elektryka”, 1969, s. 127–145, ISSN 0072-4688 [dostęp 2018-03-11].