Wincenty Żarski
polski żołnierz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wincenty Józef Żarski, ps. „Jerzy Ładnowski”[1] (ur. 5 kwietnia 1901 w Goszczanowie, zm. 30 października 1915 w Kuklach) – kapral Legionów Polskich, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
![]() | |
![]() | |
Pełne imię i nazwisko |
Wincenty Józef Żarski |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 kwietnia 1901 |
Data i miejsce śmierci |
30 października 1915 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1915 |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
Urodził się 5 kwietnia 1901 roku w Goszczanowie, w ówczesnym powiecie tureckim guberni kaliskiej, w rodzinie Leona i Jadwigi z Dudkiewiczów[2][3][4]. Ukończył cztery klasy w Męskim Gimnazjum Klasycznym w Kaliszu[5]. Od 1913 roku był członkiem drużyny skautowej[5]. W roku szkolnym 1914/15 uczęszczał do klasy piątej Szkoły Zgromadzenia Kupców w Łodzi[5].
5 sierpnia 1915 roku wstąpił do Legionów Polskich, gdzie otrzymał przydział do 6. kompanii II batalionu 6 pułku piechoty[5]. 26 września 1915 otrzymał awans na stopień kaprala[5]. Wykazał się podczas walk w dniach 24–25 października 1915 roku w okolicy wsi Kukle i folwarku Kopne położonymi na Wołyniu, podczas których doszło w nocy do walki wręcz z oddziałami rosyjskimi. Został ranny podczas tej potyczki; zmarł następnego dnia, w drodze do szpitala w Maniewiczach[5]. Pochowany na cmentarzu we wsi Kukle[5].
W kilkakrotnej nocnej walce na bagnety dnia 25 X 1915 r. o Kopne kapral Żarski brał udział. Pomimo bardzo młodego wieku, a mianowicie 14 lat, spisywał się bardzo dzielnie. Dwukrotnie ranny, pozostał w zdobytych okopach rosyjskich, odbitych nam następnie przez Rosjan, a dopiero po powtórnym ich zdobyciu następnego dnia, przeniesiony na punkt opatrunkowy, umarł z ran[6] 30 października 1915 w Kuklach[7][8].
Autorzy monografii 6 pułku piechoty opublikowali wiersz Cieniom mego syna napisany 7 marca 1925 roku przez Leona Żarskiego[9].
Ordery i odznaczenia
Wszystkie ordery i odznaczenia otrzymał pośmiertnie:
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6425 – 17 maja 1922[10][11][3]
- Krzyż Niepodległości – 22 grudnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12][4][3]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie nr 47701 – 1922[13][14][15]
- Krzyż Pamiątkowy 6 pułku piechoty Legionów Polskich[16]
- Srebrny Medal Waleczności 1. klasy[17][14]
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.