William Cavendish-Bentinck (3. książę Portland)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

William Cavendish-Bentinck (3. książę Portland)

William Henry Cavendish Cavendish-Bentinck (ur. 14 kwietnia 1738 w hrabstwie Nottinghamshire, zm. 30 października 1809 w Bulstrode Park w hrabstwie Buckinghamshire) – brytyjski arystokrata i polityk, dwukrotny premier Wielkiej Brytanii, w trakcie swojej kariery politycznej związany był zarówno z wigami, jak i z torysami.

Szybkie fakty Pełne imię i nazwisko, Data i miejsce urodzenia ...
William Cavendish-Bentinck, 3. książę Portland
Thumb
Pełne imię i nazwisko

William Henry Cavendish Cavendish-Bentinck

Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1738
Nottinghamshire

Data i miejsce śmierci

30 października 1809
Bulstrode Park

Premier Wielkiej Brytanii
Okres

od 2 kwietnia 1783
do 19 grudnia 1783

Przynależność polityczna

Wigowie

Poprzednik

Lord Shelburne

Następca

William Pitt Młodszy

Premier Wielkiej Brytanii
Okres

od 31 marca 1807
do 4 października 1809

Przynależność polityczna

Torysi

Poprzednik

Lord Grenville

Następca

Spencer Perceval

Thumb
Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)
Zamknij

Życiorys

Podsumowanie
Perspektywa

Przyszły premier był najstarszym synem Williama Bentincka, 2. księcia Portland, i lady Margaret Harley, córki 2. hrabiego Oxford i Mortimer. Od urodzenia nosił tytuł grzecznościowy „markiza Titchfield”. Nosił nazwisko „Bentinck”, które w 1801 r. zmienił na „Cavendish-Bentinck”. Wykształcenie odebrał w Westminster School oraz w Christ Church na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1761 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Weobley. Po śmierci ojca w 1762 r. odziedziczył tytuł 3. księcia Portland i zasiadł w Izbie Lordów.

Portland był związany z arystokratycznym stonnictwem wigów kierowanym przez lorda Rockinghama. W jego pierwszym rządzie, w latach 1765–1766, Portland był Lordem Szambelanem. W drugim, w 1782 r., Lordem Namiestnikiem Irlandii. Po śmierci Rockinghama w sierpniu 1782 r. Portland związał się z grupą zwolenników Charlesa Jamesa Foxa i wraz z nimi odmówił przystąpienia do gabinetu lorda Shelburne’a.

W kwietniu 1783 r. Portland stanął na czele koalicyjnego gabinetu[1] z tytułami pierwszego lorda skarbu i przewodniczącego Izby Lordów. Stanowisko Portlanda było czysto tytularne, a właściwa władza znalazła się w rękach Charlesa Jamesa Foxa i lorda Northa (stąd też rząd ten jest znany jako Fox-North Coalition). Gabinet pod nominalnym kierownictwem Portlanda upadł już w grudniu 1783 r.

W tym czasie podpisany został Pokój wersalski z 3 września 1783 r.

Książę Portland został w 1789 r. jednym z wiceprezesów London’s Foundling Hospital. W 1793 r. został jego prezesem. W tym czasie nastąpił jego rozłam z partią wigów, związany z niechętnym stosunkiem księcia wobec wydarzeń rewolucji francuskiej. W 1794 r. Portland został ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Williama Pitta Młodszego (przyczynił się do przyjęcia Aktu unii[1]). W 1801 r. został Lordem Przewodniczącym Rady, a w latach 1805–1806 był ministrem bez teki.

Po upadku Gabinetu Wszystkich Talentów w marcu 1807 r. Portland ponownie stanął na czele brytyjskiego rządu[1], ale faktyczna władza znowu znalazła się w rękach jego ministrów, m.in. Canninga, Castlereagha, Hawkesbury’ego i Percevala. W okresie urzędowania Portlanda Wielka Brytania zaangażowała się w wojnę na Półwyspie Iberyjskim.

Pod koniec 1809 r. pogarszający się stan zdrowia oraz konflikty pomiędzy ministrami, zwieńczone pojedynkiem Canninga z Castleraghem, sprawiły, że Portland podał się do dymisji[1]. Zmarł niedługo później. Nowym premierem został Spencer Perceval.

Życie prywatne

8 listopada 1766 r. poślubił lady Dorothy Cavendish (27 sierpnia 17503 czerwca 1794), córkę Williama Cavendisha, 4. księcia Devonshire, i lady Charlotte Boyle, córki 3. hrabiego Burlington. William i Dorothy mieli razem czterech synów i dwie córki:

Przypisy

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.