Wikipedysta:Kamilling/Marlena Milwiw

Marlena Milwiw – aktorka Wrocławskiego Teatru Współczesnego – ur. 22 września 1931 we Lwowie.

MĄŻ: Adam Baron (ur. 26 września 1924 we Lwowie, zm. 17 marca 1977 we Wrocławiu) polski pisarz, doktor i oficer rodem ze Lwowa.

SYN: Piotr Baron polski saksofonista jazzowy, kompozytor i pedagog, wysoko notowany jako alcista i barytonista.

WNUKOWIE: Aleksander Milwiw-Baron gitarzysta i kompozytor, członek zespołu Afromental; Adam Milwiw-Baron, multinstrumentalista, grający m.in. w zespole Pink Freud na trąbce.

Marlena Milwiw studiowała aktorstwo w Warszawie. Zawodu uczyli ją Jan i Jerzy Kreczmarowie, Jan Świderski, Andrzej Łapicki, Irena Kwiatkowska. Zadebiutowała rolą Ruth w „Niemcach” Kruczkowskiego w Teatrze Nowej Warszawy (1954). W 1955 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie (Polska). Mówi o sobie, że teatr to jej praca i hobby, które uprawia z pasją i zamiłowaniem. Po kilku latach na stałe zamieszkała we Wrocławiu. Pracowała w Teatrze Pantomimy Henryka Tomaszewskiego, wykładała na Akademii Muzycznej, do dziś oglądać ją można w spektaklach Wrocławskiego Teatru Współczesnego – w „Balladynie” i „Bat Yam”. Ze sceną przy ul. Rzeźniczej związana jest od 1959 roku.

Zagrała tu około setki ról w sztukach Lorki, Sartre’a, Lope de Vegi, Becketta, Albee’go, Joyce’a, Witkacego, Kajzara, Różewicza. W „Balladynie” w reż. K. Meissner świetnie prowadzi rolę Matki – od komizmu do tragedii. W „Bat Yam” w reż. Y. Ronen stworzyła wstrząsającą postać Heni – kobiety o dramatycznym, powikłanym losie, która dźwiga ciężar swoich życiowych wyborów. Teatromani pamiętają także jej role w spektaklach Kazimierza Brauna: Praczkę-Kreatorkę w „Annie Livii” wg Joyce’a, Starą kobietę-Raniewską-Konduktorkę w „Przyroście naturalnym” Różewicza, Matkę w „Pułapce”, mistrzowsko zagraną Winnie ze „Szczęśliwych dni” Becketta w reż. A. Bubienia, Nechamę w „Zmierzchu” I. Babla w reż. K. Meissner.

http://kultura.dlastudenta.pl/osoba/Marlena_Milwiw,2345.html

WYBRANE ROLE TEATRALNE:

•Ruth w: Niemcy, L. Kruczkowski, reż. J. Rakowiecki [Teatr Nowej Warszawy, 1954]

•Wasilisa Karpowna w: Na dnie, M. Gorki, reż. J. Świderski [Teatr Nowej Warszawy, 1955]

•Diana Messershmann w: Zaproszenie do zamku, J. Anouilh, reż. A. Dobrowolski [Teatry Dramatyczne we Wrocławiu, 1956]

•Stanisława Podlipska w: W sieci, J. A. Kisielewski, reż. A. Dobrowolski [Teatry Dramatyczne we Wrocławiu, 1958]

•Jeanne w: Malborough wyrusza na wojnę, M. Achard, reż. A. Dobrowolski [Teatry Dramatyczne we Wrocławiu, 1958]

•Maria Dominika Beaurevers w: Idiotka, M. Achard, reż. J. Pieracki [Teatr Rozmaitości we Wrocławiu, 1962]

•Pawła Pietrowna Panowa w: Lubow Jarowaja, K. Treniew, reż. Sz. Szurmiej [Teatr Rozmaitości we Wrocławiu, 1964]

•Solfernus w: Igraszki z diabłem, J. Drda, reż. J. Stokalska [Wrocławski Teatr Współczesny, 1968]

•Panna Aniela w: Damy i huzary, A. Fredro, reż. A. Witkowski [Wrocławski Teatr Współczesny, 1971]

•Kazimiera Wąsowska w: Pan Wokulski, B. Prus, reż. J. Para [Wrocławski Teatr Współczesny, 1973]

•Księżna Amalia de la Trèfouille w: Janulka, córka Fizdejki, St. I. Witkiewicz, reż. J. Para [Wrocławski Teatr Współczesny, 1974]

•Pani Barker w: Amerykański ideał, E. Albee, reż. L. René [Wrocławski Teatr Współczesny, 1974]

•Kucharcia w: Białe małżeństwo, T. Różewicz, reż. K. Braun [Wrocławski Teatr Współczesny, 1975]

•Praczka w: Anna Livia, J. Joyce, reż. K. Braun [Wrocławski Teatr Współczesny, 1976]

•Warwara Pietrowna Stawrogin w: Biesy, F. Dostojewski, reż. J. Gruda [Wrocławski Teatr Współczesny, 1980]

•Miętowa w: Obora, H. Kajzar, reż. A. Makowiecki [Wrocławski Teatr Współczesny, 1981]

•Pielęgniarka w: Dżuma, A. Camus, reż. zespołowa pod kierunkiem K. Brauna [Wrocławski Teatr Współczesny, 1983]

•Matka w: Pułapka, T. Różewicz, reż. K. Braun [Wrocławski Teatr Współczesny,1984]

•Duenia w: Panna Tutli-Putli, St. I. Witkiewicz, reż. G. Warchoł [Wrocławski Teatr Współczesny, 1986]

•Małka w: Sztukmistrz z Lublina, I. B. Singer, reż. J. Szurmiej [Wrocławski Teatr Współczesny, 1986]

•Madame Sophie w: Samobójca, N. Erdman, reż. J. Jarocki [Wrocławski Teatr Współczesny, 1988]

•Kminkowa w: Romans batiara, W. Budzyński, J. Budzyński, reż. Z. Chrzanowski [Wrocławski Teatr Współczesny, 1989]

•Siostra Barbara w: Wariat i zakonnica, czyli nie ma złego, co by na jeszcze gorsze nie wyszło, St. I. Witkiewicz, reż. K. Jasiński [Wrocławski Teatr Współczesny, 1991]

•Właścicielka Domu Publicznego w: Opera za trzy grosze, B. Brecht, reż. J. Błeszyński [Wrocławski Teatr Współczesny, 1991]

•Pani Baker w: Motyle są wolne, L. Gershe, reż. J. Różewicz [Wrocławski Teatr Współczesny, 1992]

•Krysia w: Wyspy Galapagos, H. Kajzar, reż. J. Orłowski [Wrocławski Teatr Współczesny, 1992]

•Winnie w: Szczęśliwe dni, S. Beckett, reż. A. Bubień [Wrocławski Teatr Współczesny, 1993]

•Siostra Barbara w: Wariat i zakonnica, czyli nie ma złego, co by na jeszcze gorsze nie wyszło, St. I. Witkiewicz, reż. K. Jasiński [Centrum Sztuki - Teatr Dramatyczny w Legnicy, 1994]

•Tadrachowa w: Moralność pani Dulskiej, G. Zapolska, reż. A. Augustynowicz [Wrocławski Teatr Współczesny, 1997]

•„A” w: Trzy wysokie kobiety, E. Albee, reż. M. Hayes [Wrocławski Teatr Współczesny, 1998]

•Nechama w: Zmierzch, I. Babel, reż. K. Meissner [Wrocławski Teatr Współczesny, 1999]

•Babcia Julia w: Sonata Belzebuba, St. I. Witkiewicz, reż. P. Szkotak [Wrocławski Teatr Współczesny, 2002]

•Księżna Matka w: Królewna Orlica, T. Miciński, reż. K. Meissner [Wrocławski Teatr Współczesny, 2003]

•Matka w: Balladyna, J. Słowacki, reż. K. Meissner [Wrocławski Teatr Współczesny, 2006]

•Henia Kamińska w: Bat Yam, A. Epstein, Y. Ronen, reż. Y. Ronen [Wrocławski Teatr Współczesny, 2008]

•Europa w: Pasażerka, Z. Posmysz, reż. N. Korczakowska [Wrocławski Teatr Współczesny, 2009]

•Stara Zgreda w: Hopla, żyjemy!, K. Meissner, reż. K. Meissner [Wrocławski Teatr Współczesny 2012]

FILM I TELEWIZJA:

2009 Doktor Wanda w: Rajskie klimaty (serial TV od 2009)

2009 Stara w: Dom w różach

2008 Staruszka z mercedesa w: Pora mroku

2005 Wanda w: serial Warto kochać, reż. N. Dragovic, J. Sarnacki, J. Kidawa-Błoński

2000 Matka w: Skarb, O. Tokarczuk, reż. P. Mularuk [Teatr TV]

1999 Przekupka w: Kajtuś Czarodziej, J. Korczak, reż. J. Wernio [Teatr TV] 1999 Ossoria w: Odlotowe wakacje, reż. M. Piestrak

1998 Cyganka w: serial Życie jak poker, reż. W. Rawecki, M. Piestrak

1993 Obsada aktorska w: Obcy musi fruwać 1987 Obsada aktorska (Miętowa)w: Obora Spektakl telewizyjny

1986 Akuszerka Hela w: W zawieszeniu, reż. W. Krzystek

1985 Ekspedientka w sklepie mięsnym(niewymieniony w czołówce)w: Och, Karol

1985 Obsada aktorska w: Sezon na Bażanty reż. Wiesław Saniewski 1982 Pracownica biura matrymonialnego(niewymieniony w czołówce)w: Wyjście awaryjne

1981 Mecenas Sawicki w: On, ona, oni (nowela "Oni") 1980 Pani Małgorzata w: Panienki, reż. J. Kusza

1970 Obsada aktorska w: Na kometě

1962 Aktorka zamawiająca herbatę(niewymieniony w czołówce)w: Jak być kochaną

GOŚCINNIE WYSTĄPIŁA:

2010 Staruszka w: Licencja na wychowanie(serial TV 2010 - 2011)

2005 Wanda w: Warto kochać (serial TV 2005 - 2006)

2004 Wrocławianka z ulicy Wileńskiej w: Pierwsza miłość(serial TV od 2004)

1999 Baba w: serial Świat według Kiepskich 1998 Cyganka w: Życie jak poker (serial TV 1998 - 1999)

DUBBING:

2009 Pani Mila w: 1000 złych uczynków (serial TV od 2009)

NAGRODY:

2007 Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis

1988 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

1964 nagroda aktorska na Festiwalu Sztuk Rosyjskich i Radzieckich w Katowicach za rolę Pawły Pietrowny Panowej w spektaklu Lubow Jarowaja w reżyserii Sz. Szurmieja

Tak o swojej mamie napisał:

PIOTR BARON, saxofonista jazzowy, kompozytor i pedagog

"Doprawdy trudno jest zacząć pisać o własnej mamie, o osobie najbliższej, tak oczywistej jak powietrze wokół, niezbędne i niezauważalne. Nie da się nawet zacząć od początku, wszak biologicznego początku się nie pamięta, a tu podjęta została, co prawda tylko ludzka, ale fundamentalna dla mnie, decyzja dotycząca Bożego daru, dzięki któremu jestem. Mama to ktoś, kogo Pan Bóg wybrał, abym ja powstał. Mama to życie. Moja mama jest aktorką. Nie tylko wedle mnie - znakomitą. Wciąż aktywną, mimo wieku poważnie średniego. Wedle mnie jest nią zbyt uporczywie, mam na myśli aktorstwo nadal znakomite, ale bez okoliczności temu sprzyjających, jakkolwiek jeżeli to ma być cena za jej wielkość na scenie, płacę i to z napiwkiem, opłaca się, chapeau bas. Moja mama spotkała Jezusa późno, ale dobrze. I chwała Bogu jedynemu, chwała i cześć! Teraz mogę tylko dziękować, że przez moje uporczywe mantyczenie w końcu pojednała się z ojcem, i że chociaż tak się odpłaciłem, życiem za życie. Mądrzy muzułmanie mówią, że człowiek kupuje trzy chleby. Jeden dla rodziców, jeden dla dzieci i jeden dla siebie. Może to dopiero naszym dzieciom spłacimy to, co dali nam ojciec i matka? A potem one, a potem ich dzieci… Wszak tylko jedna Matka poczęła za sprawą Ruah Adonai, nasze mamy kochały się w naszych ojcach, mężnych, wspaniałych, godnych, moja mama przyjęła zakochanie się mojego taty, no to jestem, witam Państwa! Moja mama zaraziła mnie teatrem. Razem z tatą zarazili mnie literaturą, muzyką, dlatego w wieku urywania łba hydrze czytałem przy latarce na płaską baterię, dusząc się pod kołdrą, dlatego bronię jak lew teatru nawet wtedy, gdy jest słaby, manieryczny (bo to przecież teatr jest, a teatr to taki trochę kościół, no przecież misterium chyba?). Dlatego wybaczam aktorom bycie aktorami, dlatego potrafię (Boże, wybacz pychę) lepiej niż inni wyczuć fałsz w muzyce i w słowie, kiedyś byłem w tym lepszy, im jestem starszy, tym więcej wybaczam… Moja mama doprowadza mnie do najwyższych emocji (czytaj: szału). Jesteśmy niezmiernie podobni w nieopuszczaniu twierdzy do końca, niestety stanowiska strategiczne mamy na ogół przeciwne. Tu podobno jestem kopią taty (czy byłby ze mnie dumny?). Moja mama będzie żyła wiecznie, bo Pan Bóg jest dla mnie dobry. Muszę się z nią przecież nieustannie spierać, furczeć, gdy mam milion ważniejszych spraw niż jej telefon w sprawie świetnego żurku, który właśnie jej przyniosłem, muszę móc się jej zbyt rzadko radzić… Jak na razie, pomimo poważnych schorzeń, moja mama ma się świetnie i wciąż zachwyca na scenie i w filmie (chyba już wspominałem, że Bóg jest miłością? Nie? Bóg jest miłością!). Aha, zapomniałbym, moja mama nazywa się Marlena Milwiw i jest jedną z trzech najpiękniejszych kobiet świata. Pozostałe dwie to moja żona Elżbieta i nasza córeczka Marysia. Bogu niech będą dzięki. Amen"

http://www.niedziela.pl/artykul/53433/nd/Moja-mama Agnieszka Bugała Tygodnik Katolicki Niedziela - Moja mama. Edycja wrocławska 21/2008

ŹRÓDŁO:

http://kultura.dlastudenta.pl/osoba/Marlena_Milwiw,2345.html

http://www.niedziela.pl/artykul/53433/nd/Moja-mama

http://www.filmweb.pl/person/Marlena+Milwiw-6061

https://pl.wikipedia.org/wiki/Piotr_Baron_(saksofonista)

http://filmpolski.pl/fp/index.php?osoba=111515

http://www.wteatrw.pl/index.php/component/k2/item/51-a-milwiw