Wielka Granacka Baszta

Wielka Granacka Baszta (słow. Granátová stena) – turnia o wysokości ok. 2245 m n.p.m. znajdująca się w masywie Granackich Baszt (nieco poniżej Granatów Wielickich) w słowackiej części Tatr Wysokich. Wielka Granacka Baszta leży w zachodnim żebrze Wielkiej Granackiej Turni i jest od niej oddzielona siodłem Wyżniego Granackiego Przechodu, przez który przebiega tzw. Granacka Ławka. Na wierzchołek Wielkiej Granackiej Baszty nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, jej wierzchołek jest dostępny jedynie dla taterników.

Wielka Granacka Baszta

Wielka Granacka Baszta i Wyżni Granacki Przechód (po prawej)
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry Wysokie, Karpaty
Wysokość	ok. 2245 m n.p.m.
Położenie na mapie Karpat Wielka Granacka Baszta
Położenie na mapie Tatr Wielka Granacka Baszta
49°09′56″N 20°09′27″E

Wierzchołek Wielkiej Granackiej Baszty jest najłatwiej dostępny z siodła Wyżniego Granackiego Przechodu. Swoją największą, południowo-zachodnią ścianą opada ona w kierunku Doliny Wielickiej (ok. 300 m wysokości), która to ściana jest równocześnie największą ścianą Granackich Baszt. Podnóże tejże ściany ograniczone jest wylotami Dwoistego i Granackiego Żlebu.

Pierwszego wejścia na Wielką Granacką Basztę dokonali najprawdopodobniej myśliwi. Od dawna znali oni Granacką Ławkę i przełęcze, przez które przechodzi, więc któryś z nich najpewniej osiągnął jej wierzchołek od najłatwiejszej strony.

Bibliografia

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIII. Litworowy Szczyt – Staroleśna Szczerbina. Warszawa: Sport i Turystyka, 1967. Brak numerów stron w książce
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8. Brak numerów stron w książce
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce