polski filolog językoznawca, polonista, mediewista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Bartłomiej Twardzik (ur. 27 października 1937 w Jaszczwi, zm. 25 kwietnia 2014) – polski filolog językoznawca, polonista, mediewista, profesor.
Data i miejsce urodzenia |
27 października 1937 |
---|---|
Data śmierci |
25 kwietnia 2014 |
Profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: filologia | |
Alma Mater | |
Profesura |
2000 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
Członek |
Funkcja |
Pracownia Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego |
Wacław Twardzik urodził się 27 października 1937 w Jaszczwi[1][2]. W 1954 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[1]. Za przedmiot edukacji wybrał filologię polską. Pod kierunkiem prof. Witolda Taszyckiego napisał pracę magisterską na temat Kodeksu Stradomskiego, zrecenzowaną przez prof. Zenona Klemensiewicza[1]. W 1959 Tadeusz Lehr-Spławiński przyjął go na III rok slawistyki[1]. Studia slawistyczne w zakresie filologii serbsko-chorwackiej ukończył w 1961[1]. W 1970 obronił doktorat napisany pod kierunkiem prof. Stanisława Urbańczyka[1]. W 1998 otrzymał stopień doktora habilitowanego[1]. W lipcu 2000 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych od Prezydenta RP[1]. Od 2011 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 2001–2008 był kierownikiem Pracowni Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego PAN. Od roku 1998 był członkiem Rady Naukowej IJP PAN. Był autorem wielu artykułów w Słowniku staropolskim (w którego redakcji pracował od 1960[1]).
Autor kilkudziesięciu rozpraw na temat języka staropolskiego, wydań ortyli magdeburskich i Rozmyślania Przemyskiego. Napisał między innymi artykuł O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna. Przygotował elektroniczną edycje najdawniejszych polskich tekstów (Biblioteka Zabytków Polskiego Piśmiennictwa Średniowiecznego[3]).
Był żonaty z iberystką i tłumaczką Jadwigą Konieczną-Twardzikową[4].
W 2007 ukazał się tom jubileuszowy poświęcony Wacławowi Twardzikowi, za tytułowany Amoenitates vel lepores philologiae. W 2014 pamięć uczonego uczczono konferencją Jak badać teksty staropolskie, zorganizowaną w Poznaniu[5].
Wisława Szymborska napisała o nim jeden z felietonów z cyklu Lektury nadobowiązkowe[6]. Noblistka przedstawiła uczonego jako osobę nieuchwytną, do której nie można się dodzwonić[6].
W roku 2017 ukazał się zbiór wspomnień przyjaciół i kolegów o Profesorze Twardziku: Wacek, czyli przypisy do konterfektu Profesora Wacława Twardzika, oprac. Roman Mazurkiewicz, Kraków, Księgarnia Akademicka, 2017.[7]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.