Wacław Twardzik

Wacław Bartłomiej Twardzik (ur. 27 października 1937 w Jaszczwi, zm. 25 kwietnia 2014) – polski filolog językoznawca, polonista, mediewista, profesor.

Wacław Twardzik

Data i miejsce urodzenia	27 października 1937 Jaszczew
Data śmierci	25 kwietnia 2014
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Profesura	2000
Polska Akademia Nauk
Status	Członek
Funkcja	Pracownia Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego

Ważne miejsce w dorobku naukowym prof. Wacława Twardzika zajmowały badania nad Rozmyślaniem przemyskim

Życiorys

Wacław Twardzik urodził się 27 października 1937 w Jaszczwi^[1][2]. W 1954 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie^[1]. Za przedmiot edukacji wybrał filologię polską. Pod kierunkiem prof. Witolda Taszyckiego napisał pracę magisterską na temat Kodeksu Stradomskiego, zrecenzowaną przez prof. Zenona Klemensiewicza^[1]. W 1959 Tadeusz Lehr-Spławiński przyjął go na III rok slawistyki^[1]. Studia slawistyczne w zakresie filologii serbsko-chorwackiej ukończył w 1961^[1]. W 1970 obronił doktorat napisany pod kierunkiem prof. Stanisława Urbańczyka^[1]. W 1998 otrzymał stopień doktora habilitowanego^[1]. W lipcu 2000 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych od Prezydenta RP^[1]. Od 2011 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 2001–2008 był kierownikiem Pracowni Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego PAN. Od roku 1998 był członkiem Rady Naukowej IJP PAN. Był autorem wielu artykułów w Słowniku staropolskim (w którego redakcji pracował od 1960^[1]).

Dorobek naukowy

Autor kilkudziesięciu rozpraw na temat języka staropolskiego, wydań ortyli magdeburskich i Rozmyślania Przemyskiego. Napisał między innymi artykuł O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna. Przygotował elektroniczną edycje najdawniejszych polskich tekstów (Biblioteka Zabytków Polskiego Piśmiennictwa Średniowiecznego^[3]).

Nagrody

• laureat Nagrody Sekretarza Wydziału I PAN w 1977^[2].
• laureat Nagrody im. Kazimierza Nitscha w 2000^[2],
• laureat Nagrody Prezesa Rady Ministrów w 2004^[2].

Życie prywatne

Był żonaty z iberystką i tłumaczką Jadwigą Konieczną-Twardzikową^[4].

Upamiętnienie

W 2007 ukazał się tom jubileuszowy poświęcony Wacławowi Twardzikowi, za tytułowany Amoenitates vel lepores philologiae. W 2014 pamięć uczonego uczczono konferencją Jak badać teksty staropolskie, zorganizowaną w Poznaniu^[5].

Wisława Szymborska napisała o nim jeden z felietonów z cyklu Lektury nadobowiązkowe^[6]. Noblistka przedstawiła uczonego jako osobę nieuchwytną, do której nie można się dodzwonić^[6].

W roku 2017 ukazał się zbiór wspomnień przyjaciół i kolegów o Profesorze Twardziku: Wacek, czyli przypisy do konterfektu Profesora Wacława Twardzika, oprac. Roman Mazurkiewicz, Kraków, Księgarnia Akademicka, 2017.^[7]