Władysław Kozłowski (architekt)

Władysław Adolf Kozłowski (ur. 10 stycznia 1859 w Podzamczu, zm. 26 lutego 1925)^[1] – polski architekt.

Ten artykuł dotyczy architekta. Zobacz też: inne osoby o tym imieniu i nazwisku.

Władysław Adolf Kozłowski

Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1859 Podzamcze
Data śmierci	26 lutego 1925
Narodowość	polska
Alma Mater	Politechnika w Rydze
Dziedzina sztuki	architektura
Ważne dzieła
Hale Mirowskie w Warszawie

Życiorys

W 1877 ukończył Wyższą Szkołę Techniczną w Gliwicach, następnie (1883) Wydział Architektury Politechniki w Rydze^[2]. Później kształcił się także w Charlottenburgu, Wiedniu i we Włoszech^[2].

W latach 1887–1889 pracował jako budowniczy w Towarzystwie Akcyjnym Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej^[1]. W latach 1895–1898 prowadził biuro budowlane z G. Schmeikem, a w latach 1899–1904 z Apoloniuszem Nieniewskim^[1].

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Z-4-29/30)^[3].

Ważniejsze prace

• Budynek VIII Liceum Ogólnokształcące im. Władysława IV w Warszawie^[4]
• Przebudowa Doliny Szwajcarskiej dla Warszawskiego Towarzystwa Łyżwiarskiego^[2]
• Dom Pracy dla Chłopców przy ul. Wileńskiej 69 w Warszawie (z Apoloniuszem Nieniewskim, 1904–1905)^[5]
• Oprawa architektoniczna Hal Mirowskich w Warszawie (z Apoloniuszem Nieniewskim)^[1]
• Dom ochrony dla dziewcząt na Mokotowie^[2]
• paracelacja terenów fabryki Bernarda Hantkego i przebicie ul. św. Barbary w Warszawie^[2]
• Schronisko dla dziewcząt w Piasecznie^[2]
• Dwory w Biskupisach, Ostrówku k. Grodna, Mszanie Dolnej i Sobianowicach (z Apoloniuszem Nieniewskim)^[2]