Wężówki[9] (Anhingidae) − monotypowa rodzina ptaków z rzędu głuptakowych (Suliformes).
Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Zamknij
Rodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji, Ameryce, Afryce i Australazji[10].
Długość ciała 81–97 cm, długość dzioba 71–88 mm, rozpiętość skrzydeł 116–128 cm; masa ciała 1058–1815 g[10]. Rodzina obejmuje duże ptaki, występujące nad wodami słodkimi i żywiące się rybami. Mają one bardzo długą, cienką szyję zakończoną małą głową i długim, sztyletowatym dziobem z piłkowanymi krawędziami. Ogon również długi, zewnętrzne pióra karbowane. Upierzenie czarne, szare, brązowe lub białe, przy czym samice są jaśniejsze od samców.
Etymologia
- Ptynx: gr. πτυγξ ptunx, πτυγγος ptungos „niaznany ptak”, prawdopodobnie „puchacz”. Gatunek typowy: Plotus anhinga Linnaeus, 1766.
- Anhinga: nazwa Anhinga oznaczająca w języku tupi „mała głowa” dla złego ducha lasu, diabelskiego ptaka[11].
- Plotus: łac. plotus lub plautus „płaskostopy”[11]. Gatunek typowy: Plotus anhinga Linnaeus, 1766.
- Liptornis: gr. λιπτω liptō „pragnąć, pożądać”; ορνις ornis, ορνιθος ornithos „ptak”[11]. Gatunek typowy: †Liptornis hesternus Ameghino, 1894.
- Notoplotus: gr. νοτος notos „południe”; genus Plotus Linnaeus, 1766[11]. Gatunek typowy: Plotus novaehollandiae Gould, 1847.
Podział systematyczny
Do rodziny należy jeden rodzaj i następujące gatunki żyjące współcześnie[9]:
Anhingidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.). C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 12. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1766, s. 218. (łac.). F. Ameghino. Sur les oiseaux fossiles de Patagonie; et la faune mammalogique des couches à Pyrotherium. „Boletín del Instituto Geográfico Argentino”. 15, s. 597, 1894. (hiszp.). Anhinga, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2010-10-26] (ang.). M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 1. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 60. (fr. • łac.). M.J. Brisson: Ornithologie, ou, Méthode contenant la division des oiseaux en ordres, sections, genres, especes & leurs variétés, a laquelle on a joint une description exacte de chaque espece, avec les citations des auteurs qui en ont traité, les noms quils leur ont donnés, ceux que leur ont donnés les différentes nations, & les noms vulgaires. T. 6. Parisiis: Ad Ripam Augustinorum, apud Cl. Joannem-Baptistam Bauche, bibliopolam, ad Insigne S. Genovesae, & S. Joannis in Deserto, 1760, s. 476. (fr. • łac.). D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Anhingas (Anhingidae), version 1.0.. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.anhing3.01. [dostęp 2020-05-23]. (ang.). Brak numerów stron w książce Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne:
