Ulica Tadeusza Kościuszki w Rybniku
ulica w Rybniku Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica w Rybniku Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Tadeusza Kościuszki w Rybniku – jedna z głównych i reprezentacyjnych ulic Śródmieścia w Rybniku. Rozciąga się od ul. Józefa Piłsudskiego (przy Dworcu Głównym PKP) do ul. Powstańców Śląskich (przy bazylice). Ma około kilometra długości i jest zaliczana do jednej z najruchliwszych arterii Śródmieścia. Od ul. Piłsudskiego w stronę skrzyżowania z ul. Chrobrego trasa ta jest jednokierunkowa. Ulica zabudowana jest głównie wczesnomodernistycznymi kamienicami. Dawniej nosiła nazwę Kaiser Wilhelm Straße.
Śródmieście | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Długość |
ok. 1 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Poprzednie nazwy |
Keiser Wilhelmstrasse[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Rybnika | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
50,093208°N 18,548124°E |
W 1906 r. zbudowana została bazylika św. Antoniego, co spowodowało powstanie nowych dróg oraz wielu ważnych budynków w okolicy. Neogotycką świątynię z rejonem dworca kolejowego połączyła nowo zaprojektowana i powoli realizowana ulica, dziś znana jako ul. Kościuszki (ówcześnie Kaiser Wilhelm Straße).
Na odcinku pomiędzy obu obiektami rozpoczął się proces zabudowywania pustych działek, trwający kilkadziesiąt lat. Tuż przed I wojną światową do użytku oddano Gimnazjum Publiczne (obecnie siedziba I Liceum Ogólnokształcące im. Powstańców Śląskich)[2].
Postępująca zabudowa miasta skoncentrowała się w początkach XX wieku na obszarze pomiędzy starym centrum a szlakiem kolejowym i dworcem. Tereny kolejowe stanowiły na pewien czas przestrzeń intensywnej zabudowy przemysłowej i municypalnej[3].
22 czerwca 1921 r. zdecydowana większość budynków przy dzisiejszej ulicy Kościuszki została zniszczona, po tym, gdy w pobliżu rybnickiego dworca kolejowego eksplodowało osiem ton materiałów wybuchowych, które były załadowane w czterech wagonach stojących na bocznicy dworca. Uszkodzeniu uległo m.in. Gimnazjum Publiczne, w którym zerwany został dach, runął murowany parkan oraz zniszczona została hala sportowa[4].
3 stycznia 1922 r. przy ulicy Kościuszki został erygowany i oddany do działalności jeden z pierwszych domów Ojców Werbistów w odrodzonej Polsce. Kilka lat później powstała biblioteka wydawnictw dotyczących Śląska pod nazwą "Silesiaca" oraz pierwsze Muzeum Misyjne w Polsce[5].
W trakcie II wojny światowej na ulicy Kościuszki, w obecnym budynku I Liceum Ogólnokształcącego im. Powstańców Śląskich swoją siedzibę miała nazistowska policja. Później utworzono w nim szkołę niemiecką, która na początku 1945 r. pełniła rolę niemieckiego szpitala wojskowego. Po wyzwoleniu Rybnika przez Armię Czerwoną umieszczono w nim radziecki obóz przejściowy dla Ukraińców wracających z Niemiec[6].
Po zakończeniu wojny, władze komunistyczne doprowadziły do zamknięcia seminarium, bibliotekę i muzeum, należących przed wojną do Ojców Werbistów. W latach 80. XX wieku w pobliżu zbudowano kościół Królowej Apostołów, gdzie m.in. prowadzone jest duszpasterstwo głuchoniemych[7][5].
Przy ulicy Tadeusza Kościuszki znajdują się m.in.:
Przy ulicy znajduje się jeden przystanek komunikacji miejskiej - Rybnik Śródmieście Kościuszki, ponadto biegną trasy kilkunastu linii komunikacji miejskiej.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.