Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana typu sercowego

Tkanka mięśniowa poprzecznie prążkowana typu sercowego – rodzaj tkanki mięśniowej występujący jedynie w sercu kręgowców.

Preparat histologiczny mięśnia sercowego

Mięsień sercowy różni się od mięśnia poprzecznie prążkowanego typu szkieletowego tym, iż włókna w mięśniu sercowym są widlasto rozgałęzione zaś jądra komórkowe ułożone są centralnie, podczas gdy w mięśniu poprzecznie prążkowanym włókna są złączone, a jądra znajdują się na obrzeżach włókien. Komórki tkanki sercowej człowieka są jedno, rzadko dwujądrzystymi komórkami, które wykazują poprzeczne prążkowanie.

Tkanka ta pracuje zgodnie z zasadą "wszystko albo nic" – każdy impuls powoduje maksymalne napięcie wszystkich włókien mięśnia. Przewodzenie impulsów elektrycznych w mięśniu sercowym jest wolniejsze niż w mięśniach szkieletowych.

Jest to jedyny mięsień poprzecznie prążkowany, którego praca nie podlega woli (jednak pośrednio możemy wpływać na skurcze). Nie wnikając w szczegóły można uznać to za prawdę, jednak jest jeszcze kilka mniej ważnych mięśni, które także są niezależne od naszej woli^[1]:

• mięśnie ucha środkowego,
• mięsień kulszowo-jamisty,
• mięsień opuszkowo-gąbczasty,
• niektóre komórki mięśniowe mięśni oddechowych.

Zobacz też

• Mięsień poprzecznie prążkowany
• Tkanka mięśniowa gładka

Przypisy

1. Wojciech Sawicki: Histologia. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 198. ISBN 83-200-2790-X.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Encyklopedie internetowe (klasa bytu anatomicznego):

• Britannica: science/cardiac-muscle