Théodore Labarre

Théodore Labarre, właśc. Théodore François Joseph Berry^[1] (ur. 5 marca 1805 w Paryżu, zm. 9 marca 1870 tamże^[1][2]) – francuski harfista i kompozytor.

Théodore Labarre

Portret Théodore’a Labarre’a, mal. Henri Grevedon
Imię i nazwisko	Théodore François Joseph Berry
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1805 Paryż
Pochodzenie	francuskie
Data i miejsce śmierci	9 marca 1870 Paryż
Instrumenty	harfa
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	harfista, kompozytor
Odznaczenia

Życiorys

Był mlecznym bratem cesarza Napoleona III^[1][2]. Uczył się prywatnie u Nicolasa-Charles’a Bochsy, Jacques’a-Georges’a Cousineau i François-Josepha Nadermana^[1][2]. Następnie podjął studia pod kierunkiem Victora Dourlena (harmonia), François-Josepha Fétisa (kontrapunkt) i François-Adriena Boieldieu (kompozycja) w Konserwatorium Paryskim, które ukończył w 1823 roku z nagrodą Prix de Rome za kantatę Pyramus et Thisbé^[1][2]. W kolejnych latach koncertował w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Włoszech^[1][2]. Od 1831 roku przebywał na stałe w Paryżu, gdzie pisał utwory na potrzeby scen Opéra de Paris i Opéra-Comique^[1][2]. Od 1847 do 1849 roku był dyrygentem Opéra-Comique^[1][2]. W 1852 roku został mianowany dyrygentem kapeli cesarskiej^[1][2], utracił jednak to stanowisko w 1855 roku po wystawieniu uznanej za satyrę polityczną opery Pantagruel^[1]. W 1862 roku otrzymał order Legii Honorowej^[1]. Od 1867 roku był profesorem gry na harfie w Konserwatorium Paryskim^[1][2]. Jego uczniami byli Joseph-Léon Gatayes i Félix Godefroid^[1].

Wydał podręcznik Méthode complète pour la harpe (Paryż 1844)^[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1][2])

Utwory orkiestrowe

• Fantaisie na harfę i orkiestrę (1841)

Utwory wokalno-instrumentalne

• Pyramus et Thisbé (1832)

Opery

• L’aspirant de marine (wyst. Paryż 1834)
• Le menetrier ou Les deux duchesses (wyst. Paryż 1845)
• Pantagruel (wyst. Paryż 1855)

Balety

• La revolte des femmes (wyst. Paryż 1833)
• Jovita ou Les boucaniers (wyst. Paryż 1853)
• La Fonti (wyst. Paryż 1855)
• Graziosa (wyst. Paryż 1861)
• Le rair d’Yvetot (wyst. Paryż 1865)