Talassa (Neptun IV, ang. Thalassa) – drugi (w kolejności od planety) księżyc Neptuna. Nazwa satelity pochodzi od Talassy, córki Eteru i Hemery z mitologii greckiej[4]. Thalassa jest również greckim określeniem morza.
 Talassa jest na tym zdjęciu oznaczona 1989 N5 | |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca |
Richard J. Terrile (Voyager Imaging Team) |
| Data odkrycia |
sierpień 1989 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/1989 N 5 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
50 074 km[1] |
| Mimośród |
0,0002[1] |
| Okres obiegu |
0,311 d[1] |
| Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
0,135°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
145,980°[1] |
| Argument perycentrum |
237,065°[1] |
| Anomalia średnia |
262,923°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Wymiary |
108×100×52 km[2] |
| Masa |
3,7 × 1017 kg |
| Średnia gęstość |
1,3 g/cm³[3] |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,013 m/s² |
| Albedo |
0,091[3] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
| Temperatura powierzchni |
~51 K |
Talassa została odkryta w sierpniu 1989 roku ze zdjęć zrobionych przez sondę Voyager 2. Otrzymała tymczasowe oznaczenie S/1989 N 5[4].
Ma nieregularny kształt i nie wykazuje śladów jakiejkolwiek modyfikacji geologicznej. Orbita Talassy znajduje się wewnątrz granicy Roche’a, przez co siły pływowe działające na ten księżyc spowodują, że pewnego dnia spadnie na Neptuna lub rozpadnie się na kawałki, a jego pozostałości zasilą pierścień planety.
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- lista księżyców Neptuna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
