Tęgoskór lamparci

Tęgoskór lamparci (Scleroderma areolatum Ehrenb.) – gatunek grzybów należący do rodziny tęgoskórowatych^[1].

Tęgoskór lamparci

Młody okaz tęgoskóra lamparciego
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	tęgoskórowate
Rodzaj	Scleroderma
Gatunek	tęgoskór lamparci
Nazwa systematyczna
Scleroderma areolatum Ehrenb. Sylv. mycol. berol. (Berlin) 15: 27 (1818)

Dojrzewające owocniki

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Scleroderma, Sclerodermataceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Nazwę polską podali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 2003 r, wcześniej w polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był przez F. Teodorowicza jako tęgoskór purchawkowaty^[2]. Spotykana jest też nazwa tęgoskór wielkozarodnikowy^[3].

Morfologia

Owocnik

Nieregularnie kulisty (przypłaszczony), o szerokości większej od wysokości i średnicy 2–5 cm. Na powierzchni owocnika występują nieliczne wgłębienia i dołki. Z podłożem i grzybnią łączy go krótki trzon o długości do 1,5 cm, zwykle znajdujący się w ziemi. Okrywa cienka, sucha i krucha z drobnymi, ciemnymi łuseczkami otoczonymi jaśniejszą otoczką. Po dojrzeniu pęka na szczycie^[4]. Od trzonu odchodzą białe ryzomorfy^[5]

Gleba

U młodych okazów twarde i białe, potem ciemnieje i staje się ciemnopurpurowo-oliwkowe lub brązowe, na koniec zamienia się w proszek zawierający ogromną ilość zarodników^[5].

Zarodniki

Kuliste lub niemal kuliste, o średnicy 11–15 μm, z ostrymi kolcami o długości do 2 μm^[5].

Występowanie i siedlisko

W Ameryce Północnej jest szeroko rozprzestrzeniony^[5]. Występuje także w Europie. W Polsce jest niezbyt częsty, rzadszy od tęgoskóra brodawkowanego^[3].

Występuje w lasach liściastych, na cmentarzach, na ziemi, pod dębem szypułkowym. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października^[2]. Jest grzybem mikoryzowym związanym z drzewami, ale prawdopodobnie także saprotrofem, gdyż rośnie także na bezdrzewnych terenach, w ogrodach^[5].

Gatunki podobne

• tęgoskór brodawkowany (Scleroderma verrucosum)^[4]. Jest większy i ma dłuższy trzon i nieco inne łuseczki^[4].
• tęgoskór kurzawkowy (Scleroderma bovista) o nieco innych brodawkach na okrywie^[4].

Pewne odróżnienie kilku podobnych gatunków tęgoskórów możliwe jest tylko przez badanie mikroskopowe^[5].