Szkoła Podstawowa nr 3 w Kole
szkoła podstawowa w Polsce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
szkoła podstawowa w Polsce Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szkoła Podstawowa nr 3 im. Marii Konopnickiej w Kole – ośmioletnia, publiczna szkoła podstawowa w Kole.
szkoła podstawowa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Toruńska 68 |
Data założenia |
1919, 1923 |
Patron | |
Dyrektor |
Paweł Rakowski |
Wicedyrektorzy |
Magdalena Rossa |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu kolskiego | |
Położenie na mapie Koła | |
52°12′06,2″N 18°37′52,1″E | |
Strona internetowa |
Szkoła Powszechna nr 3 została otwarta 1 września 1919 roku i pierwotnie była to jednoklasowa szkoła przeznaczona dla dzieci wyznania ewangelickiego, jej kierownikiem został wtedy Ewald Diesner[1]. Szkoła została zlikwidowana na przełomie 1921 i 1922 roku, a jej uczniów przeniesiono do Szkoły Podstawowej nr 2[1].
W tym samym czasie z inicjatywy burmistrza Władysława Klimaszewskiego w 1921 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły przy ulicy Toruńskiej[1]. Głównym budowniczym został inżynier Tchórzewski, a niewykończony jeszcze budynek oddano do użytku we wrześniu 1923 roku[1][2]. Pierwszym kierownikiem szkoły został Władysław Krzycki, który swą funkcję pełnił do 1924 roku[3]. Początkowo brakowało funduszy na wyposażenie szkoły, dlatego szkoła została wyposażona w prymitywne, zbite z desek ławki i pomoce dydaktyczne wykonane przez nauczycieli[2]. Od 1923 roku szkoła była szkołą żeńską[3].
W 1924 roku kierownikiem szkoły został Władysław Paterkowski[3]. W 1925 roku zorganizowano bibliotekę szkolną, do której zakupiono pierwsze 55 książek z pieniędzy ofiarowanych przez Władysława Klimaszewskiego[2]. Od 1926 do 1927 roku przy szkole działał uniwersytet ludowy[2]. W 1926 roku z inicjatywy rodziców powołano Towarzystwo Przyjaciół Szkoły, które czuwało nad potrzebami szkoły i zajmowało się dostarczaniem pomocy naukowych, wkrótce potem otwarto także Spółdzielnię Uczniowską i Szkolną Kasę Oszczędności[4][2]. Szkoła posiadała salę gimnastyczną oraz pracownię robót ręcznych i gospodarstwa kobiecego, działał także ogródek szkolny[5].
W 1933 roku na patrona szkoły obrano Marię Konopnicką oraz nadano szkole sztandar[6][2]. W 1938 roku zmarł kierownik szkoły Paterkowski, a od 1 września tego roku funkcję dyrektora pełnił Karol Żarkiewicz[2].
Podczas kampanii wrześniowej w gmachu szkoły zorganizowano polski szpital polowy, a po zajęciu miasta przez Wehrmacht przez rok stacjonowali w nim niemieccy żołnierze[2]. Następnie w gmachu działała szkoła niemiecka, a pod koniec II wojny światowej szpital wojskowy[2]. 26 lutego 1945 roku budynek ponownie oddano do użytku szkolnego, kierownikiem szkoły została Lubomira Kozłowska[2]. 5 marca 1945 roku naukę w szkole rozpoczęło 672 uczniów[2]. 2 września 1945 roku naukę w nowym roku szkolnym rozpoczęło 930 uczniów, a w 1946 roku 830 uczniów[2]. W październiku 1946 roku szkołę wizytował biskup Karol Radoński[2].
We wrześniu 1951 roku szkoła zmieniła nazwę na Szkoła Towarzystwa Przyjaciół Dziecka, a nowym kierownikiem został Zygmunt Szrama[2]. Od września 1961 roku część uczniów przeniesiono do Szkoły Podstawowej nr 2[2]. We wrześniu 1967 roku ze stanowiska dyrektora odszedł Zygmunt Szrama, nowym dyrektorem został Paweł Kułakowski, 4 lata później Zygmunt Szrama powrócił na stanowisko dyrektora szkoły[2]. W 1973 roku szkole nadano nowy sztandar[2]. W 1978 roku Zygmunt Szrama przeszedł na emeryturę, a funkcję dyrektora przez rok pełnił jego zastępca – Ireneusz Kamiński[2].
1 września 1979 roku nowym dyrektorem został Zenon Szafrański. W 1983 roku na zapleczu szkoły wybudowano pawilon szkolny, mieszczący 5 sal lekcyjnych[2]. W 1985 roku dyrektorką szkoły została Zofia Wituska, która tę funkcję pełniła do 2004 roku[2]. W latach 1986–1989 budynek szkoły przeszedł kapitalny remont, połączony z wymianą stropów, dachu i wprowadzeniu centralnego ogrzewania, w tym okresie szkoła została przeniesiona do budynku Szkoły Podstawowej nr 5[2].
Budynek szkoły został wpisany do gminnej ewidencji zabytków[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.