Loading AI tools
ulica w Bitoli, w Macedonii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szirok Sokak (mac. Широк Сокак), znany również jako Bitołsko Korzo (mac. Битолско Корзо) – ulica w Bitoli, w Macedonii[1].
Szirok Sokak (2014) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Poprzednie nazwy |
Hamidiye Caddesi, Lokanda, Kralja Petra, car Boris III, Maršala Tita |
Jest to główna i najruchliwsza ulica w centrum miasta, przy której znajduje się wiele sklepów i restauracji, a także galeria[1] i teatr, budowany w latach 1897–1905 na miejscu dawnego cmentarza[2]. Dawniej mieściło się tam też wiele hoteli. Pierwsza pisemna wzmianka o hotelu przy Szirokim Sokaku pochodzi z 1843 roku, prawdopodobnie spłonął on jednak kilka lat później w pożarze, gdyż relacje z późniejszych lat nie wspominają istnienia hotelu w mieście. Wiadomo jednak, że po 1908 roku znajdowały się przy tej ulicy cztery hotele: Orient (wzmiankowany już w 1890 roku), Sintagma (w 1912 roku zmienił nazwę na Konstitucija), Beograd (po raz pierwszy wzmiankowany w 1893 roku) i Ewropa[3]. Swoją siedzibę miało tam też wiele konsulatów[4]. Pierwszym konsulatem na Szirokim Sokaku była otwarta w 1851 roku placówka austro-węgierska[5], później działały tam m.in. konsulat Turcji i Rosji[4]. Ponadto obecnie (stan na 2021) znajdują się tam również placówki czarnogórska i francuska[6].
Ulica rozpoczyna się na placu Magnolia[7], na którym położony jest symbol miasta – wieża zegarowa[8]. Naprzeciwko wieży znajduje się meczet Jeni[9]. Przy deptaku położony jest również budynek, w którym mieszkała Eleni Karinte, ukochana Mustafy Kemala Atatürka z czasów, gdy ten uczył się w lokalnej szkole wojskowej[10]. Na końcu traktu znajduje się muzeum, które dawniej pełniło funkcję szkoły wojskowej[4] oraz hala sportowa. Ulicą można też dotrzeć do parku, który prowadzi do stadionu Tumbe Kafe, a także ogrodu zoologicznego oraz ruin starożytnego miasta Heraclea Lyncestis[1].
W czasach Imperium Osmańskiego ulica nosiła nazwę Hamidiye Caddesi[11][12] lub Sultaniye[1], na cześć sułtana Abdülhamida. Po zwycięstwie rewolucji młodotureckiej w 1908 roku i abdykacji sułtana, deptak zmienił nazwę na Uriet[13][14]. Po I wojnie bałkańskiej miasto znalazło się w granicach Królestwa Serbii, ulicę nazwano wówczas na cześć króla Piotra[1][13][14]. Podczas okupacji bułgarskiej nosiła natomiast nazwę cara Borysa III[13][14]. Następnie, w czasach Jugosławii, patronem traktu był Josip Broz Tito[1][13][14]. W przeszłości ulica nazywała się również Lokanda[13][14].
W 1904 roku bracia Manaki kupili mieszkanie przy tej ulicy, a rok później otworzyli tam atelier[1][15]. Z balkonu swojego mieszkania nakręcili kilka filmów dokumentujących życie mieszkańców miasta[16].
Ruch samochodów po ulicy jest zabroniony, choć dawniej był dozwolony[1]. Traktowi poświęcono piosenkę ludową[17], której tekst napisał Petar Georgiew-Kalica, a śpiewał m.in. Toše Proeski[18][19].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.