Sza’ab

Sza’ab (hebr. שעב; arab. شعب; ang. Sha'ab) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Sza’ab

‏שעב‎

Panorama miejscowości Sza’ab
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Akka
Burmistrz	Machmud Buka'i
Powierzchnia	5,442 km²
Wysokość	74 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności • gęstość	6142 1129 os./km²
Nr kierunkowy	+972 4
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Sza’ab
Położenie na mapie Izraela Sza’ab
32°53′20″N 35°14′25″E
Strona internetowa

Położenie

Miejscowość Sza’ab jest położona na wysokości 74 metrów n.p.m. na wzgórzach Zachodniej Galilei. Leży w wadi strumienia Chilazon, na północnych zboczach wzgórza Giwat Sachnit (321 m n.p.m.), za którym jest Dolina Sachnin. Na północy wznosi się wzgórze Har Gillon (367 m n.p.m.). Okoliczne wzgórza są w większości zalesione. Teren łagodnie opada w kierunku zachodnim w stronę równiny przybrzeżnej Izraela. W odległości 13 km znajduje się Zatoka Hajfy. W otoczeniu Sza’ab znajdują się miejscowość Kabul, kibuc Jasur, moszawy Ja’ad i Achihud, oraz wioski komunalne Gilon, Curit, Szoraszim, Juwalim, Manof i Tal-El. Na północnym zachodzie znajduje się strefa przemysłowa Bar Lew.

Podział administracyjny

Sza’ab jest położona w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym.

Demografia

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Sza’ab żyło ponad 6,1 tys. mieszkańców, z czego 100% Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 1,7%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Sza’ab w 2009 roku wynosiło 4085 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)^[1][2].

Populacja pod względem wieku (2010)

Wiek (w latach)	Procent populacji w %
0 – 4	9,8
5 – 9	12,1
10 – 14	12,0
15 – 19	11,2
20 – 29	15,7
30 – 44	22,1
45 – 59	11,6
60 – 64	1,7
65 –	3,8

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

W I wieku znajdowało się tutaj żydowskie miasto Sav (hebr. שאב), które podczas wojny żydowsko-rzymskiej 66–73 zostało opuszczone i zniszczone. Wspomina o nim żydowski historyk Józef Flawiusz. Na jego miejscu powstała w średniowieczu współczesna wioska arabska. Powstała ona przy strategicznej drodze z Hajfy do Damaszku^[3]. Niewielka żydowska społeczność istniała tutaj aż do XI wieku, kiedy to podczas wypraw krzyżowych prawdopodobnie wszyscy Żydzi zostali wygnani. W wiosce zamieszkiwali wówczas w większości chrześcijanie, którzy uciekli w XIII wieku przed Mamelukami. Od tego momentu wioska jest zamieszkana wyłącznie przez muzułmanów. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała rejon wioski Sadżur państwu arabskiemu^[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku do wioski wkroczyły siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w lipcu 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili w tym rejonie operację „Dekel”, i 18 lipca bez walki zajęli Sza’ab^[5]. Większość mieszkańców uciekła wówczas do sąsiedniego Libanu, osiedlając się w obozie uchodźców palestyńskich al-Raszidjah w Tyrze^[2]. W wiosce pozostały jedynie osoby stare, z czego większość kobiety^[6]. W 1951 roku nastąpiła odbudowa wioski, do której przeniesiono część miejscowej ludności oraz uchodźców arabskich z innych części Izraela^[3]. W 1975 roku Sza’ab otrzymała status samorządu lokalnego^[7].

Polityka

Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości. Przewodniczącym rady samorządu jest Machmud Buka'i.

Architektura

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego. Z zabytków znajduje się tutaj meczet Zahir al-Umar, który pochodzi z XVIII wieku. Jest on położony w samym centrum miasteczka. Na południe od meczetu jest położony grób szejka Maqam Alami^[8].

Kultura

W miejscowości jest ośrodek kultury i biblioteka publiczna.

Edukacja i nauka

W miejscowości znajduje się 3 szkoły, w tym 2 szkoły podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich ogółem ponad 1,5 tys. uczniów, w tym 880 w szkołach podstawowych. Średnia liczba uczniów w klasie wynosiła 27.

Sport i rekreacja

We północnej i zachodniej części miejscowości znajdują się dwa boiska do piłki nożnej. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.

Gospodarka

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo (przede wszystkim uprawy drzew oliwnych), chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport

Z miejscowości wyjeżdża się na południowy zachód na drogę nr 805, którą jadąc na zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą ekspresową nr 70, lub jadąc na wschód dojeżdża się do moszawu Ja’ad.

Przypisy

1. Dane statystyczne Sza’ab. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
2. Welcome To Sha'ab. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
3. Sza’ab. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).
4. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
5. Chaim Herzog: The Arab-Israeli Wars. New York: Vintage Books/Random House, 1984, s. 89-91. ISBN 0-394-71746-5.
6. The Village Sza’ab was Jewish Sha'av until the 11th Century. [w:] Rivka Shpak Lissak [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
7. Dov Gutterman: Mo'atza Mekomit Sza’ab. [w:] Flags of the World [on-line]. 2007-07-14. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
8. Andrew Petersen: A Gazetteer of Buildings in Muslim Palestine: Volume I. British Academy Monographs in Archaeology, 2002, s. 275-276.

Linki zewnętrzne

• Zdjęcie satelitarne Sza’ab. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (ang.).
• Mapa Sza’ab. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2013-04-11]. (hebr.).