Synchrocyklotron
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synchrocyklotron, fazotron – akcelerator cząstek rodzaj cyklotronu o zmiennej częstotliwości pola elektrycznego, tak dobranej, aby kompensowało ono relatywistyczny wzrost masy, który wywołuje wzrost czasu obiegu cząstek przy zbliżaniu się ich prędkości do prędkości światła w próżni.
Idee działania urządzenia przedstawił w 1943 Marcus Oliphant, a pierwszy synchrocyklotron skonstruował Władimir Weksler w ZSRR w roku 1945.
Częstotliwość cyklotronową w mechanice relatywistycznej opisuje wzór:
gdzie:
- – częstotliwość w przybliżeniu klasycznym,
- – energia kinetyczna cząstki,
- – masa spoczynkowa cząstki,
- – prędkość światła w próżni.
Energia kinetyczna cząstki jest proporcjonalna do liczby przebiegów cząstki w akceleratorze, w związku z tym energia kinetyczna jest proporcjonalna do czasu przyspieszania cząstki. Dlatego w powyższym wzorze energia może być zastąpiona wielkością proporcjonalną do czasu.
Zobacz też Cyklotron – matematyczne podstawy działania cyklotronów.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.