Stokłosa bezostna

Stokłosa bezostna (Bromus inermis Leyss.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji, z wyjątkiem południowych krańców Europy i Azji. Ponadto zawleczony do Afryki, na oba kontynenty amerykańskie, do Australii i Nowej Zelandii^[3]. W Polsce jest gatunkiem pospolitym^[4].

Stokłosa bezostna

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	stokłosa
Gatunek	stokłosa bezostna
Nazwa systematyczna
Bromus inermis Leyss. Fl. Halens.: 16 (1761)[3]

Morfologia

Kwiatostan

Kłosek

Języczek liściowy

Pokrój

Wieloletnia wysoka trawa rozłogowa dorastająca 1,4 metra wysokości.

Liście

Pochwa liściowa zrośnięta, zamknięta. Blaszka liściowa naga, do 18 mm szerokości, żeberkowana z wyraźnym nerwem środkowym tzw. "kilem".

Kwiaty

Zebrane w równowąskie kłoski długości około 3 cm, te z kolei zebrane we wzniesioną wiechę długości 10–15 cm. Plewa dolna jednonerwowa, górna - trójnerwowa. Plewka dolna dwuzębna, długości 10–13 mm. Pylniki jaskrawożółte^[5].

Owoce

Ziarniaki.

Biologia i ekologia

Zbiorowisko ze stokłosą bezostną na przydrożu

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na zboczach, wałach, w rowach i zaroślach. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Liczba chromosomów 2n = 14, 28, 56^[6].

Zastosowanie

Stokłosa bezostna jest cenną trawą pastewną. Uprawiana na stanowiskach suchszych, dobrze znosi trudniejsze warunki.