Stefan Kowalski (żołnierz)

Stefan Kowalski (ur. 2 sierpnia 1915 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1979 tamże) – podporucznik Armii Krajowej, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Ten artykuł dotyczy podporucznika Armii Krajowej, kawalera Krzyża Srebrnego Orderu Virtuti Militari. Zobacz też: stronę ujednoznaczniającą.

Stefan Kowalski

Jarocki, Jaroń

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	2 sierpnia 1915 Warszawa
Data i miejsce śmierci	15 czerwca 1979 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	Szare Szeregi Obwód VII AK „Obroża” Zgrupowanie „Leśnik”
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa (kampania wrześniowa powstanie warszawskie)
Odznaczenia

Życiorys

Syn Władysława i Michaliny z domu Majewskiej^[1].

Absolwent warszawskiego gimnazjum im. Władysława IV, działacz harcerski. Uczestnik kampanii wrześniowej, podczas której został ranny. Od początków okupacji działał w konspiracji. Początkowo w Szarych Szeregach, po ukończeniu Szkoły Podchorążych i uzyskaniu stopnia podporucznika służył w oddziale partyzanckim batalionu „Piechociniec” (Rejon „Helenów” w VII Obwodzie AK „Obroża”). W 1944 przeniesiony do oddziału osłonowego Szefostwa Służby Uzbrojenia KG AK „Leśnictwo”. Uczestnik powstania warszawskiego w składzie Zgrupowania „Leśnik” – jako zastępca dowódcy i (od 9 sierpnia 1944) dowódca 2 kompanii walczył na Woli, Muranowie, Nowym Mieście i Śródmieściu Południowym. Ranny w dniach 12 i 18 sierpnia. Za wykazane męstwo odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari. Po upadku powstania jeniec oflagów, po uwolnieniu z których działał w harcerstwie na terenie Niemiec, uzyskując stopień harcmistrza RP^[1].

Do Polski powrócił w 1945, aresztowany i więziony do 1956. Pracował na różnych stanowiskach administracyjnych. Po wojnie używał nazwiska Jaroń-Kowalski. Zmarł w Warszawie i pochowany został na cmentarzu parafii św. Kazimierza w Pruszkowie (sektor: IV, rząd: 2, grób: 18). Jego żoną była Danuta Eibich, z którą miał córkę Grażynę i syna Wojciecha^[2].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Nr 13869^[2]
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie)^[3]