Stanisław Tylicki

Stanisław Tylicki ps. „Wojciech” (ur. 12 stycznia 1895 w Warszawie, zm. 14 grudnia 1918 tamże) – podporucznik Wojska Polskiego.

Stanisław Tylicki

„Wojciech”

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1895 Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1918 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	cesarska i królewska Armia
Jednostki	2 Szwadron Ułanów
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa szarża pod Rokitną
Odznaczenia

Grób lekarki Justyny Budzińskiej-Tylickiej (1867-1936) oraz jej syna podporucznika Stanisława Tylickiego (1895-1918) na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

Urodził się w rodzinie Stanisława i Justyny z Budzińskich (1867–1936)^[1] [2] .

W 1914 roku zgłosił się ochotniczo do 2 Szwadronu Ułanów. Walczył w kampanii karpackiej Legionów Polskich. 13 czerwca 1915 roku wziął udział w szarży pod Rokitną. W grudniu 1918 roku był dowódcą 3. kompanii Batalionu Garnizonowego^[3] .

W 1918 ożenił się z Pauliną Krystyną Marią z Chrzanowskich (1894–1939), która 27 sierpnia 1922 poślubiła Stefana Starzyńskiego, od 1934 prezydenta Warszawy^[4].

Zmarł 14 grudnia 1918 roku podczas pandemii grypy, tzw. hiszpanki. 17 grudnia 1918 roku został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 183-6-2)^[5][6].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 5482 (pośmiertnie, 17 maja 1922)^[7][8]
• Krzyż Niepodległości (pośmiertnie, 9 października 1933)^[9]