Stanisław Potencki

Stanisław Adam Potencki (ur. 10 listopada 1899 we Lwowie, zm. 8 września 1920 w bitwie pod Zadwórzem) – żołnierz armii austriackiej i podporucznik artylerii Wojska Polskiego. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Stanisław Potencki

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	10 listopada 1899 Lwów
Data i miejsce śmierci	8 września 1920 Zadwórze
Przebieg służby
Lata służby	?–1920
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	4 pułk piechoty 5 pułk piechoty Armia Ochotnicza (II RP)
Stanowiska	dowódca baterii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 10 listopada 1899 w rodzinie Błażeja i Marii z d. Korczyńska^[1]. Absolwent gimnazjum we Lwowie, Wiedniu i Bielsku-Białej. Zmobilizowany do armii austriackiej służył w artylerii na froncie rosyjskim i włoskim I wojny światowej. Od listopada 1918 w odrodzonym Wojsku Polskim. Był żołnierzem w 4 pułku piechoty, 5 pułku piechoty i 5 pułku artylerii. Brał udział w walkach pod Przemyślem i Lwowem, gdzie został ranny. Od sierpnia 1920 wstąpił do armii ochotniczej, w której jako dowódca baterii w 205 pułku piechoty brał udział w walkach wojny polsko–bolszewickiej.

Szczególnie zasłużył się podczas bitwy 8 września 1920 w okolicach Zadwórza,

"dowodząc samodzielnie działem, osłaniał do ostatniego pocisku odwrót, a następnie walczył z karabinem w ręku. Otoczony przez kawalerię bolszewicką - popełnił samobójstwo"^[1].

Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa.

Życie prywatne

Był kawalerem^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2033^[1]