Stanisław Podgórski (kolarz)

Stanisław Podgórski (ur. 7 maja 1905 w Warszawie, zm. 15 maja 1981 tamże) – kolarz torowy, olimpijczyk z Amsterdamu 1928.

Stanisław Podgórski

Data i miejsce urodzenia	7 maja 1905 Warszawa
Data i miejsce śmierci	15 maja 1981 Warszawa
Obywatelstwo	Polska

Życiorys

Od lewej Stanisław Podgórski, Józef Oksiutycz, Józef Lange, Franciszek Szymczyk (4 lipca 1925)

Nagrobek Stanisława Podgórskiego

Urodził się w rodzinie Mikołaja i Tekli z Łacińskich. Po ukończeniu szkoły podstawowej przysposabiał się w prywatnych zakładach do wykonywania zawodu mechanika samochodowego^[1].

Przez całą karierę sportową związany był z Warszawskim Towarzystwem Cyklistów. Specjalizował się w sprintach. Był trzykrotnym wicemistrzem Polski w tej konkurencji (1925, 1929, 1930). Startował również w wyścigach drużynowych na 4000 m. 4 lipca 1925 na torze w Dynasach drużyna w składzie Franciszek Szymczyk, Józef Lange, Stanisław Podgórski, Józef Oksiutycz ustanowiła rekord świata w biegu drużynowym na 4000 m czasem 5 minut 9 sekund^[2]. Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata w kolarstwie torowym w sprincie (1925, 1926, 1929) jednak bez powodzenia (odpadał w eliminacjach).
Na igrzyskach olimpijskich w 1928 reprezentował Polskę w wyścigu tandemów na dystansie 2000 m odpadając jednak w eliminacjach.

Okupację niemiecką przeżył w Warszawie. Po wojnie nie brał czynnego udziału w życiu sportowym^[1].

Ożenił się ze Stefanią Rosłoń^[1] (zm. 1987)^[3].

Został pochowany 26 maja 1981 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 22D-2-3)^[3].