Stanisław Podgórski (kolarz)
polski kolarz Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Podgórski (ur. 7 maja 1905 w Warszawie, zm. 15 maja 1981 tamże) – kolarz torowy, olimpijczyk z Amsterdamu 1928.
Życiorys
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
Urodził się w rodzinie Mikołaja i Tekli z Łacińskich. Po ukończeniu szkoły podstawowej przysposabiał się w prywatnych zakładach do wykonywania zawodu mechanika samochodowego[1].
Przez całą karierę sportową związany był z Warszawskim Towarzystwem Cyklistów. Specjalizował się w sprintach. Był trzykrotnym wicemistrzem Polski w tej konkurencji (1925, 1929, 1930). Startował również w wyścigach drużynowych na 4000 m. 4 lipca 1925 na torze w Dynasach drużyna w składzie Franciszek Szymczyk, Józef Lange, Stanisław Podgórski, Józef Oksiutycz ustanowiła rekord świata w biegu drużynowym na 4000 m czasem 5 minut 9 sekund[2]. Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata w kolarstwie torowym w sprincie (1925, 1926, 1929) jednak bez powodzenia (odpadał w eliminacjach).
Na igrzyskach olimpijskich w 1928 reprezentował Polskę w wyścigu tandemów na dystansie 2000 m odpadając jednak w eliminacjach.
Okupację niemiecką przeżył w Warszawie. Po wojnie nie brał czynnego udziału w życiu sportowym[1].
Ożenił się ze Stefanią Rosłoń[1] (zm. 1987)[3].
Został pochowany 26 maja 1981 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 22D-2-3)[3].
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.