Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Jarociński (ur. 13 listopada 1852 w Łodzi, zm. 31 maja 1934, tamże) – łódzki fabrykant, przedsiębiorca, filantrop, radny.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Zawód, zajęcie | |
Alma Mater |
Akademia Handlowa w Lipsku |
Małżeństwo |
Regina z d. Goldfeder |
Dzieci | |
Krewni i powinowaci |
Jarociński urodził się w rodzinie fabrykantów. Po ukończeniu gimnazjum w Ostrowie podjął studia na Akademii Handlowej w Lipsku . Po ukończeniu uczelni powrócił do Łodzi, gdzie otworzył dom bankowy i został wspólnikiem w banku Goldfedera. Ponadto był właścicielem akcji wielu przedsiębiorstw, a także współzałożycielem i członkiem rad nadzorczych: Kolei Elektrycznej Łódzkiej, Widzewskiej Manufaktury, Towarzystwa Akcyjnego „Warrant”, członkiem Komitetu Giełdy i Komitetu Reprezentantów Zgromadzenia Kupców miasta Łodzi[1]. Po śmierci ojca w 1909 przejął wraz z bratem Albertem jego przedsiębiorstwo, przekształcając je w spółkę Przemysł Włókienniczy Sukcesorowie Zygmunta Jarocińskiego S.A.[2]
Finansował działalność Szkoły Rzemiosł, był prezesem Łódzkiego Towarzystwa „Talmud-Tora”, a także wiceprezesem Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Dobroczynności. Był zaangażowany w działalność Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Ochrony Kobiet, Szkoły Zgromadzenia Kupców, Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich. Ponadto był przewodniczącym komisji żydowskiej Delegacji Szkolnej, mającej na celu realizację programu asymilacji żydowskich dzieci i młodzieży w szkołach żydowskich. W latach 1914–1915 był członkiem Rady Miejskiej w Łodzi[1], w 1916 zaś został przewodniczącym Komitetu Wielkiej Synagogi[3]. Był również członkiem Stowarzyszenia Humanitarnego „Montefiore” „B’nei-B’rith” w Łodzi[4]. W wyborach do Rady Miejskiej, przeprowadzonych w styczniu 1917, uzyskał mandat radnego, startując z listy Komitetu Wyborczego Żydów-Polaków[5][6].
Został pochowany w grobowcu rodziny Jarocińskich na nowym cmentarzu żydowskim w Łodzi[1].
Jarociński był synem łódzkiego fabrykanta – Zygmunta Jarocińskego[1]. Żona Stanisława – Regina[7] – była siostrą przedsiębiorcy Maksymiliana Goldfedera, który ożenił się z siostrą Stanisława – Fanny[1][7].
Jarocińscy mieli jednego syna – Jerzego Waldemara Jarocińskiego[3].
Rodzina Jarocińskich mieszkała przy pasażu Meyera 6 (ob. ul. Stanisława Moniuszki).[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.