Stalowe serca
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stalowe serca – polski film wojenny z 1948 roku w reżyserii Stanisława Januszewskiego.
Opis fabuły
W roku 1944 na Śląsku trwają walki konspiracyjne. Polski ruch oporu, którego dowódcą staje się inżynier Karol (Władysław Hańcza) z Warszawy, organizuje sabotaż w hucie i kopalni działających na potrzeby hitlerowców. Grupa Polaków zamierza wysadzić w powietrze maszyny, aby uniemożliwić Niemcom produkcję płyt pancernych. Po udanym zamachu Niemcy rozstrzeliwują jednak wielu górników.
Obsada
- Władysław Hańcza jako inżynier Karol
- Irena Laskowska jako pielęgniarka Danka
- Helena Buczyńska jako sprzątaczka Gustlikowa
- Stanisław Winczewski jako Paweł
- Mieczysław Serwiński jako Hauptsturmfuhrer Helmut Kirschke, inspektor huty
- Feliks Żukowski jako Michał Wontor
- Ludwik Ruszkowski jako dyrektor huty
- Kazimierz Wichniarz jako Sztygar
- Edmund Biernacki jako Henzel
- Bronisław Darski jako Jan Steiner
- Zbigniew Skowroński jako wartownik
- Tadeusz Łomnicki jako górnik Wiktor Tuszyński
i inni
- Władysław Hańcza (po prawej) i Edmund Biernacki
- Irena Laskowska jako pielęgniarka Danka
- Stanisław Winczewski jako Paweł
- Tadeusz Łomnicki (jako górnik Wiktor Tuszyński, po lewej) i Stanisław Winczewski (jako Paweł)
- Mieczysław Serwiński jako Helmut Kirschke
- Ludwik Ruszkowski jako dyrektor huty
Linki zewnętrzne
- Stalowe serca w bazie Filmweb
- Stalowe serca w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Stalowe serca w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.