Spec-4

Spec-4 – cel latający - holowany szybowiec o cechach latającej sondy.

Spec-4

Dane podstawowe
Państwo	Polska
Konstruktor	Jerzy Haraźny i Justyn Sandauer
Typ	cel latający – holowany szybowiec
Konstrukcja	drewniana, średniopłat, podwozie płoza podkadłubowa i trójpunktowe kółka stabilizujące
Załoga	bezzałogowy
Historia
Data oblotu	maj 1956
Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość	10,00 m
Długość	7,30 m
Wysokość	3,18 m
Powierzchnia nośna	2,67 m2
Masa
Własna	39,8 kg
Dane operacyjne

Jednocześnie z pracami nad holowanym celem Spec-3 w Instytucie Lotnictwa inż. Jerzy Haraźny i inż. Justyn Sandauer zaprojektowali bliźniaczy typ szybowca-celu jak Spec-3 konstrukcji inż. Tadeusza Chylińskiego, różniący się od niego brakiem przedniej powierzchni nośnej, przez co cel nabierał cech latającej sondy. W miejsce przedniej poprzeczki umieszczono rurę wspornik, do którego na końcach zamontowano zaczepy liny holowniczej. Te różnice powodowały, że mechanika lotu obydwu celów holowanych była zupełnie inna. Dla Spec-4 równowagę sił i momentów względem środka ciężkości zapewniała linka holująca. Powodowało to, że Spec-4 leciał zawsze poniżej samolotu holującego. Model celu Spec-4 został oblatany w maju 1956 roku. Do prób w locie zarówno Spec-3 jak i Spec-4, jako holownika użyto po specjalnym przystosowaniu samolotu dwusilnikowego Instytutu Lotnictwa Cessna UC-78A Bobkat. Spec-4 tak jak i Spec-3 startowały ze specjalnego wózka, automatycznie odłączanego po ich starcie. Cel Spec-4 i Spec-3 po wiele próbach wykazały prawidłowe właściwości lotne. W grudniu 1957 roku ich badania w locie zostały przerwane w związku z przejęciem tematu holowanych celów latających przez Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie (cele Gacek i Tukan).

Bibliografia

• Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3.
• Andrzej Morgała, Polskie samoloty wojskowe 1945-1980, wydawnictwo MON, 1981.