papież z II wieku, święty Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Soter (łac. Soterius; ur. w Fundi, zm. ok. 174 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 12. papież w latach ok. 166–174[1].
| Papież Biskup Rzymu | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
brak danych |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
ok. 166–175 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
ok. 166 |
 | |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
Soter był synem Konkordiusza. Wg Liber Pontificalis pochodził z Kampanii (Włochy)[2]. Zwany jest również Papieżem Miłości. Za pontyfikatu Sotera ponownie wybuchł spór między Kościołem wschodnim a zachodnim o datę świąt Wielkanocy. Za jego też pontyfikatu spór załagodzono, ostatecznie ustalając formę jej świętowania i datę na pierwszą niedzielę po 14 dniu miesiąca nisan[2]. Ogłosił, że małżeństwo jest ważne tylko jako sakrament, pobłogosławione przez duchownego. Zabronił okadzania ołtarza i dotykania obrusów mnichom, którzy nie są kapłanami. Jest autorem listów do wiernych w Koryncie, które zawierają rady i słowa pociechy[2].
Zwalczał montanistów[3].
Za czasów papieża Sotera miały miejsce prześladowania przez cesarza Marka Aureliusza. Według tradycji zmarł śmiercią męczeńską, jednak nie ma na to żadnych dowodów[4]. Zmarł w Rzymie, ale nie wiadomo, gdzie został pochowany[5]. Jego życiorysy wymieniają fakt śmierci za wiarę 22 kwietnia 179 roku, jednak brak dokładnych szczegółów[3].
Jego święto obchodzone jest 22 kwietnia[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.