Sosna chińska (Pinus tabuliformis Carr.) – gatunekdrzewa iglastego z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Sosna chińska występuje w stanie dzikim na półkuli północnej, w Azji na obszarze zachodnich Chin i Półwyspie Koreańskim.
Szyszki męskie rozmiaru 5–9 mm. Szyszki żeńskie początkowo w kolorze fioletowym. Dojrzałe osiągają długość 2,5–9 cm i szerokość 4–9 cm, młode zielone, dojrzewając brązowieją. Łuski szerokie, zakończone wypukłą tarczką z niewielkim kolcem. Nasiona blado brązowe długości 6–7 mm, ze skrzydełkiem długości 15–20 mm.
Początkowo rośnie szybko, z wiekiem wzrost staje się powolny. Gatunek jednopienny. Szyszki nasienne dojrzewają po około 20 miesiącach od zapylenia. Nasiona rozsiewane są przez wiatr.
Pinus tabuliformis var. tabuliformis (syn. P. mukdensis Nakai, P. tabuliformis var. mukdensis (Nakai) Uyeki, P. luchuensis var. shenkanensis Silba) – odmiana typowa, występuje na terenie Chin i Korei: Gansu, Hebei, Liaoning, Ningxia, Pekin, Shanxi i Shaanxi.
Pinus tabuliformis var. henryi (Masters) Kuan (syn. P. henryi Masters, P. massoniana var. henryi (Mast.) Wu, P. massoniana var. wulingensis Qi & Lin) – Hunan, Hubei, Syczuan.[8]
Niektórzy botanicy uznają odmianę henryi za odrębny gatunek Pinus henryi, blisko spokrewniony z sosną chińską. Gatunek Pinus densata bywa traktowany jako odmiana sosny chińskiej P. tabuliformis Carr. var. densata (Masters) Rehder. Starsze źródła włączają do odmian nawet znacznie różniącą się Pinus yunnanensis.
Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI:10.1371/journal.pone.0119248, PMID:25923521, PMCID:PMC4418965 [dostęp 2021-03-26](ang.).
M.J.M.M.J.M.ChristenhuszM.J.M.M.J.M. i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI:10.11646/phytotaxa.19.1.3(ang.).
