Skra Warszawa (żużel)

Skra Warszawa – polski klub żużlowy z Warszawy.

Skra Warszawa

Debiut w najwyższej lidze	6 czerwca 1948
Państwo	Polska
Siedziba	Warszawa
Stadion	Stadion Skry Warszawa

Początkowo funkcjonował w ramach sekcji motocyklowej Okęcia Warszawa, działającej we współpracy z Klubem Motorowym, który podlegał OM TUR, a następnie jako sekcja Skry. Na początku 1949 roku sekcja Okęcia połączyła się z sekcją Związkowca-Skry, który to klub działał wówczas w ramach Zrzeszenia „Związkowiec”, natomiast od 1951 roku w ramach Zrzeszenia „Budowlani”, będąc, w czasie ich istnienia, siedzibą centralnej sekcji żużlowej Zrzeszenia. Po „odwilży” powrócił do nazwy „Skra”.

W rozgrywkach ligowych brał udział w latach 1948–1959.

Historia

Sekcja w klubie Skra Warszawa została założona na przełomie lat 1948 i 1949. W tym samym okresie w Warszawie funkcjonowała już sekcja motorowa w Okęciu Warszawa, działająca we współpracy z Klubem Motorowym. Ten z kolei podlegał Organizacji Młodzieży przy Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego (OM TUR). Sekcja ta posiadała drużynę żużlową, jeżdżącą w sezonie 1948 w I lidze, jednak pojawiające się problemy pomiędzy RKS Okęcie i KM OM TUR sprawiły, że włodarze Okęcia rozpoczęli rozmowy z zarządem KS Związkowiec-Skra na temat fuzji obu klubów. Doszło do niej ostatecznie 18 marca 1949 roku. Na odbytym tego dnia walnym zgromadzeniu klubu przyjęto dla sekcji sportów motorowych KS Związkowiec-Skra nazwę Skra-Okęcie. Niedługo później KS Związkowiec-Skra połączył się z KS Pocztowiec, na czym zyskała m.in. sekcja motorowa.

Klub występował w lidze żużlowej od jej powstania (w 1948 roku) do roku 1959, zaś jego największym sukcesem był brązowy medal mistrzostw Polski wywalczony w roku 1949^[1][2]. Poza sukcesem drużynowym z 1949, zawodnicy Skry zdobywali również laury w indywidualnych mistrzostwach Polski – trzy srebrne medale (Eugeniusz Zenderowski w 1949, Tadeusz Fijałkowski w 1952 i Janusz Suchecki w 1954) oraz jeden brązowy (Tadeusz Fijałkowski w 1955).

W 1951 roku sekcja żużlowa była najmniej liczną ze wszystkich sekcji klubu, noszącego wówczas nazwę TKS Budowlani, gdyż należało do niej zaledwie 12 żużlowców. Wśród nich najważniejszymi byli: Zenderowski, Fijałkowski oraz Kamrowski. Tak nieliczna grupa zawodników nie przeszkadzała sekcji być jedną z najważniejszych w kraju.

Od utworzenia Ligi Centralnych Sekcji Żużlowych klub występował pod nazwą TKS Budowlani Warszawa, zaś po spadku z najwyższej klasy rozgrywkowej (po sezonie 1956) wrócił do nazwy Skra. W sezonie 1956 rezerwy Budowlanych Warszawa występowały natomiast w II lidze w "Grupie Północ" pod szyldem rzeszowskiej Resovii, rozgrywając niektóre swoje mecze w Siedlcach – na zakończenie rozgrywek zajęły 4. miejsce. W latach 1957–1959 drużyna bez powodzenia walczyła o powrót do ekstraklasy (wówczas rozgrywki były trójszczeblowe), na jej drodze stanęła jednak dyskwalifikacja w 1957 jej lidera Janusza Sucheckiego. Zawodnik wraz z Legią Warszawa oraz Florianem Kapałą z Kolejarza Rawicz pod koniec lipca udał się na zawody żużlowe do Austrii, jednak kontrola graniczna u niego i rawiczanina znalazła obce waluty, w efekcie obaj zostali zawieszeni do końca sezonu. Przed następnym sezonem Janusz Suchecki ponownie został reprezentantem "wojskowych" (dla których w 1952 wywalczył brąz IMP), zaś Skra w dwóch ostatnich latach swoich występów okupowała dolne rejony tabeli II ligi. Po sezonie 1959 sekcja uległa rozwiązaniu. Stolicę Polski w lidze żużlowej, w okresie startów Skry, reprezentowały także dwie inne ekipy: PKM-u i Legii.

Sezony

Sezon	Rozgrywki ligowe			Uwagi
	Liga		Miejsce
1948	Eliminacje		9/16	Kwalifikacja do I ligi
	I	I liga	8/9	1. miejsce w turnieju barażowym „pierwszoligowców”[uwaga 1]
				1. miejsce w turnieju barażowym o utrzymanie[uwaga 2]
1949		I liga	3/9
1950		I liga	4/9
1951		Liga	6/10
1952		Liga	10/10
1953		Liga	7/10
1954		Liga	5/10
1955		I liga	4/6
1956		I liga	8/8
1957	II	II liga	3/7
1958		II liga	5/6
1959		II liga	6/8

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	9	1948–1956
II	3	1957–1959

Osiągnięcia

Krajowe

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM oraz GKSŻ.

Mistrzostwa Polski

Drużynowe mistrzostwa Polski

• 3. miejsce (1): 1949

Indywidualne mistrzostwa Polski

• 2. miejsce (3):
  • 1949 – Eugeniusz Zenderowski
  • 1952 – Tadeusz Fijałkowski
  • 1954 – Janusz Suchecki
• 3. miejsce (1):
  • 1953 – Tadeusz Fijałkowski

Zobacz też

• PKM Warszawa (żużel)
• Legia Warszawa (żużel)
• WSŻ Gwardia Warszawa
• WTŻ Warszawa
• WKM Warszawa
• WTS Warszawa

Uwagi

1. Wobec równej ilości punktów w klasyfikacji drużynowej zespołów I ligi na miejscach 6–9 zarządzono baraż „pierwszoligowców” – dwa pierwsze zespoły miały spotkać się w kolejnym barażu z trzecim i czwartym zespołem II ligi, natomiast dwa ostatnie spaść do II ligi. Turniej rozegrano 15 maja 1949 roku.
2. Turniej rozegrano 22 maja 1949 roku.

Przypisy

1. Drużynowe Mistrzostwa Polski na Żużlu 1949. rlach.republika.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).
2. Historia żużla w Warszawie. wtswarszawa.pl. [dostęp 2016-03-14]. (pol.).

Bibliografia

• Historia speedway’a w Polsce. speedwayw.pl. (pol.).