Skaryfikacja (ogrodnictwo)

Skaryfikacja – zabieg wykonywany w celu przyspieszenia kiełkowania nasion, polegający na sztucznym uszkadzaniu okryw nasiennych lub owoców np. orzecha w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania. Okrywę nasienną uszkadza się poprzez nakłuwanie, przecieranie ostrym piaskiem, nacinanie, a także chemicznie poprzez zwęglanie okrywy w stężonych kwasach. Zabieg musi być wykonany wyjątkowo ostrożnie, aby nie uszkodzić zarodka. Skaryfikację wykonuje się w celu przyspieszenia kiełkowania nasion wielu drzew np. grabu, cisa.

Ten artykuł dotyczy techniki ogrodniczej. Zobacz też: inne znaczenia słowa "skaryfikacja".

Skaryfikacja umożliwia wyjście nasion ze spoczynku bezwzględnego spowodowanego właściwościami strukturalnymi. Gruba łupina nasienna uniemożliwia imbibicję oraz spowalnia oddychanie nasienia poprzez ograniczenie dostępu tlenu do tkanek. W warunkach naturalnych gruba łupina nasienna zapobiega przedwczesnemu kiełkowaniu nasion. Kiełkowanie nasion o takiej łupinie jest możliwe po przynajmniej częściowym rozłożeniu łupiny przez mikroorganizmy glebowe.

Zobacz też

• Stratyfikacja nasion

Bibliografia

• Jerzy Hrynkiewicz-Sudnik, Bolesław Sękowski, Mieczysław Wilczkiewicz: Rozmnażanie drzew i krzewów liściastych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. ISBN 83-01-13434-8. Brak numerów stron w książce
• Jan Kopcewicz, Stanisław Lewak, Halina Gabryś: Fizjologia roślin. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13753-3. Brak numerów stron w książce