Sit tępokwiatowy

Sit tępokwiatowy (Juncus subnodulosus Schrank) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny sitowatych. Występuje w Europie, Azji Mniejszej i Afryce. W Polsce objęty ochroną.

Sit tępokwiatowy

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	sitowate
Rodzaj	sit
Gatunek	sit tępokwiatowy
Nazwa systematyczna
Juncus subnodulosus Schrank Baier. Fl. vol. 1, 616. 1789[3].
Synonimy
Juncus obtusiflorus Ehrh.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]
najmniejszej troski

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie, Azji Mniejszej i północnej Afryce^[5]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim. Rośnie głównie w północno-zachodniej części kraju^[6]. Jego największe skupisko znajduje się w Rezerwacie Dolina Ilanki^[7].

Morfologia

Kwiatostan

Owoce

Łodyga

Do 1 m wysokości i 3 mm szerokości.

Liście

1-2 obłe liście łodygowe z przegradzanymi blaszkami.

Kwiaty

Słomiastożółte, długości 2-2,5 mm, zebrane w drobne, półkuliste główki o średnicy do 5 mm, te z kolei zebrane w rozrzutkę. Podsadka słomiasta, krótsza od kwiatostanu. Działki kielicha zaokrąglone na szczycie^[8].

Owoce

Szerokojajowate torebki z krótkim dzióbkiem.

Biologia i ekologia

Sit tępokwiatowy nad Miedwiem

Bylina, hemikryptofit. Rośnie na mokradłach. Kwitnie w czerwcu i lipcu. Gatunek charakterystyczny łąk kaczeńcowych ze związku Calthion i zespołu Juncetum subnodulosi^[9].

Zagrożenia i ochrona

Roślina została umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006, 2016)^[10][11] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia VU). Od 2014 roku jest objęta w Polsce ochroną częściową^[12].