Loading AI tools
japońskie wydawnictwo Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Shūeisha Inc. (jap. 株式会社集英社 Kabushiki-gaisha Shūeisha) – japońskie wydawnictwo z siedzibą w dzielnicy Chiyoda w Tokio[4][2]. Powstało w 1925 roku jako dział rozrywkowy wydawnictwa Shōgakukan.
Siedziba firmy | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres |
2-5-10 Hitotsubashi, Chiyoda-ku, 101-8050 Tokio[2] |
Data założenia | |
Forma prawna | |
Prezes |
Marue Horiuchi[2] |
Zatrudnienie |
748 osób (01.10.2017)[2] |
Strona internetowa |
Publikowane czasopisma to między innymi: „Shūkan Shōnen Jump”, „Shūkan Young Jump”, „Non-no” i „Ultra Jump”. Shūeisha Inc. współpracuje z Shōgakukan, Hakusensha i amerykańskim Vizz Media.
Shūeisha Inc. stało się niezależną firmą w sierpniu 1926 roku[3].
Jinjō Shōgaku Ichinen Onna Nama to pierwsza powieść, którą Shūeisha Inc. wydało w 1925 roku we współpracy z Shōgakukan[3]. W 1927 roku zostały wydane dwie kolejne: Danshi Ehon i Joshi Ehon.
W 1928 roku wydawnictwu Shūeisha powierzona została edycja zbioru prac autora Gendai Yūmoa Zenshū. Wydany na tej podstawie cykl 12 tomów stał się częścią Joshi Shinjidai ei Shūji Chō oraz Shinjidai ei Shūji Chō. W 1930 roku wydano kolejną powieść Tantei-ki Dan, a Gendai Yūmoa Zenshū został zakończony na 24 tomie. W 1931 roku wydano następne dwie powieści Danshi Yōchien i Joshi Yōchien.
W 1933 roku przeprowadzono remont siedziby firmy w dzielnicy Hitotsubashi, a jego adres został zmieniony na nowy, o trzy numery niższy.
Po końcu II wojny światowej Shūeisha wydało serię mang pod tytułem Omoshiro Book, w skład której wchodziła obrazkowa książka nazwana Shonen Oja. Stała się wówczas wielkim hitem wśród młodzieży. Pierwszy tom serii Shonen Oja został nazwany Shonen Oja Oitachi Hen i okazał się bestsellerem.
Pierwszymi magazynami publikowanymi przez wydawnictwo były: Akaruku Tanoshi i Shōnen-Shōjo Zasshi. We wrześniu 1949 roku powstał magazyn Omoshiro, zawierający wszystkie poprzednie serie. W 1950 specjalne wydanie magazynu zostało opublikowane pod tytułem Hinomaru. Rok później do magazynu została dodana wersja Shōjo Book, zawierająca mangi dla nastolatek.
Shūeisha stało się całkowicie niezależne w 1952. W tym samym roku Omoshiro Book przestał być publikowany, a Myōjō zaczęto wydawać jako miesięcznik. Seria Omoshiro Book została opublikowana przez bunkoban jako Manga Omoshiro seria Bunko[5]. Wydano także Yoiko Yōchien, a magazyn Omoshiro Book został zastąpiony przez Yōnen Book.
W 1955 roku sukces Shōjo Book doprowadził do rozpoczęcia publikacji magazynu Ribon. Publikację powieści Joshi Yōchien Kobato rozpoczęto w 1958 roku. Specjalne wydanie Myōjō, nazwane Weekly Myōjō, zostało opublikowane 23 listopada. W 1959 roku inna męska edycja Shōjo Book została wydana w miejsce Omoshiro Book, który zaprzestał publikacji. Shōnen Book został utworzony, a Shōjo Book zostało wydane przez bunkoban jako Shōjo Manga Bunko. W 1960 roku kolejna wersja Myōjō została wydana pod nazwą Bessatsu Weekly Myōjō.
Shūeisha nadal wydawało powieści, lecz głównym projektem została seria książek Omoshiro, nazwana Shōnen-Shōjo Nippon Rekishi Zenshū, wydana w 12 tomach. W tym czasie zostało opublikowanych wiele książek, w tym m.in.: Hirosuke Yōnen Dōwa Bungaku Zenshū, Hatachi no Sekkei, Dōdō Taru Jinsei, Shinjin Nama Gekijō oraz Gaikoku-kara kita shingo jiten.
W 1962 roku Shūeisha opublikowało żeńską wersję Myōjō jako Josei Myōjō, a w następnym roku rozpoczęło publikację Margaret. W 1964 roku Kanshi Taikei został wydany w 24 tomach, a seria powieści Compact została kolejną nowością wydawnictwa Shūeisha. W 1965 roku zostały wydane dwa nowe magazyny: Cobalt i Shōnen Book, który został odłamem Bessatsu Shōnen Book[6].
W 1966 roku Shūeisha rozpoczęło publikację tygodników: Playboy, Seishun to Dokusho i Shōsetsu Junia. Powieść pt. Nihonbon Gaku Zenshū została wydana aż w 88 tomach.
Kolejny magazyn o tematyce mangi został nazwany Young Music. Deluxe Margaret rozpoczął publikację w 1967 roku jako dodatek do Margaret Comics i Ribon Comics. W 1968 roku Shūeisha rozpoczęło publikację magazynu Hoshi Young Sense jako zamiennika krótko trwającego Young Sense. Później w tym roku Margaret rozpoczął magazyn Seventeen – odpowiednik angielskiego pisma, a Shūkan Shōnen Jump zaczął być wydawany dwa razy w tygodniu. W 1969 roku rozpoczął publikację magazyny Joker oraz Bessatsu Seventeen. Jeszcze w tym roku Shonen Jump stał się tygodnikiem i zmienił swój tytuł na Weekly Shōnen Jump. Rok 1970 rozpoczął się wraz z uruchomieniem magazynu Subaru, a rok później swój start miał magazyn Ocean Life. W 1973 roku rozpoczął publikację magazyn Playgirl, a rok później Weekly Shōnen Jump rozpoczął wydawanie siostrzanych projektów Akamaru Jump i Monthly Shōnen Jump, a także Saison de Non-no[7].
Nazwa magazynu | Zakończony | Zawiera |
---|---|---|
Omoshiro Book (おもしろブック) | Tak | Shōnen-manga i Shōjo-manga |
Hinomaru | Tak | Shōnen-manga i Shōjo-manga |
Shōjo Book (少女ブック) | Tak | Shōjo-manga |
Myōjō (明星) | Nie | Kultura i muzyka |
Yōnen Book (幼年ブック) | Tak | Kodomo-muke-manga |
Ribon (りぼん) | Nie | Shōjo-manga |
Shūkan Myōjō (週刊明星) | Tak | Kultura i muzyka |
Shōnen Book (少年ブック) | Tak | Shōnen-manga |
Bessatsu Myōjō (別冊週刊明星) | Tak | Kultura i muzyka |
Josei Myōjō (女性明星) | Tak | Moda damska |
Margaret (マーガレット) | Nie | Shōjo-manga |
Bessatsu Margaret (別冊マーガレット) | Tak | Shōjo-manga |
Bessatsu Shōnen Book (別冊少年ブック) | Tak | Shōnen-manga |
Shūkan Playboy (週刊プレイボーイ) | Nie | Erotyka, Seinen-manga |
Shōsetsu Junia (小説ジュニア) | Tak | Powieść |
Nihon Bungaku Zenshū (日本文学全集) | Tak | – |
Seishun to Dokusho (青春と読書) | Nie | Grafika i sztuka |
Young Music (ヤングミュージック) | Tak | Muzyka |
„Deluxe Margaret” (jap. デラックス マーガレット) (potocznie także jako „Derama” (jap. デラマ)) | ...-2010[8] | shōjo-manga/josei-manga |
„Bessatsu Margaret Sister” (jap. 別冊マーガレット sister) (potocznie także jako „Betsuma sister” (jap. 別マsister)) | 2010-...[9] | shōjo-manga/josei-manga |
Bessatsu Young Sense (別冊ヤングセンス) | Tak | – |
Shūkan Seventeen (週刊セブンティーン) | Tak | – |
Joker (ジョーカー) | Tak | – |
Guts (guts) | Tak | – |
Shūkan Shōnen Jump (週刊少年ジャンプ) | Nie | – |
Bessatsu Shōnen Jump (別冊少年ジャンプ) | Tak | – |
Subaru (すばる) | Nie | – |
Non-no (ノン-ノ) | Nie | – |
Ocean life (オーシャンライフ) | Tak | – |
Roadshow (ロードショー) | Nie | – |
Gekkan Seventeen (月刊セブンティーン) | Tak | – |
Play Girl (プレイガール) | Tak | – |
„Gekkan Shōnen Jump” (jap. 月刊少年ジャンプ) | ...-2007[10] | shōnen-manga |
Saison de Non-no (SAISON de non・no) | Tak | – |
Shūkan Margaret (週刊マーガレット) | Tak | – |
Gekkan Playboy (月刊プレイボーイ) | Tak | – |
More (MORE) | Nie | – |
Bessatsu Hair Catalog (別冊ヘアカタログ) | Tak | – |
Bouquet (ぶ~け) | Tak | – |
Shūkan Young Jump (週刊ヤングジャンプ) | Nie | – |
Cosmopolitan (コスモポリタン) | Nie | – |
Ribon Original (りぼんオリジナル) | Nie | – |
„You” (jap. ユー) | 1980-2018[11] | josei-manga |
Cobalt (COBALT) | Nie | – |
Non-no More Books (non・no MORE BOOKS) | Nie | – |
Lee (リー) | Nie | – |
Sumuappu (サムアップ) | Tak | – |
Dunk (DUNK) | Tak | – |
Office You (OFFICE YOU) | Nie | – |
„Business Jump” (jap. ビジネスジャンプ) | 1985-2011[12] | |
Men’s Non-no (メンズノンノ) | Nie | – |
„Young You” (jap. ヤングユー) | 1986-2005[13] | josei-manga |
Jōhō Chishiki Imidas (情報・知識 imidas) | Tak | – |
Shōsetsu Subaru (小説すばる) | Nie | – |
Gekkan Bees Club | Tak | – |
Gekkan Tiara (月刊ティアラ) | Tak | – |
„Super Jump” (jap. スーパージャンプ) | 1988-2011[14][12] | |
„Grand Jump” (jap. グランドジャンプ) | 2011-...[14][12] | |
„Grand Jump PREMIUM” (jap. グランドジャンプPREMIUM) | 2011-...[14] | |
Spur (SPUR) | Nie | – |
Bart (バート) | Tak | – |
Tanto (TANTO) | Tak | – |
V Jump (Vジャンプ) | Nie | – |
Fresh Jump (フレッシュジャンプ) | Tak | – |
„Chorus” (jap. コーラス) (do 2011) / „Cocohana” (jap. ココハナ) (od 2011) | 1992-obecnie[15] | |
All Natural | Tak | – |
Manga Allman (マンガ・オールマン) | Tak | – |
Tepee (Tepee) | Tak | – |
Telekids (テレキッズ) | Tak | – |
Maple (メイプル) | Tak | – |
Shūeisha Shinsho (集英社新書) | Nie | – |
Ultra Jump (ウルトラジャンプ) | Nie | – |
Cookie (クッキー) | Nie | – |
Baila (BAILA) | Nie | – |
Sportiva (スポルティーバ) | Nie | – |
Maquia (MAQUIA) | Nie | – |
Pinky (PINKY) | Nie | – |
Yomu Ningen Dock Kenkō Hyakka (読む人間ドック 健康百科) |
Tak | – |
Uomo (UOMO) | Nie | – |
„Gekkan Young Jump” (jap. 月刊ヤングジャンプ) | ...-2010[16] | |
„Miracle Jump” (jap. ミラクルジャンプ) | 2011-2017 (zawieszony)[16][17] | |
„Jump Square.” (jap. ジャンプSQ.) | 2007-obecnie[18] | shōnen-manga |
„The Margaret” (jap. ザ マーガレット) | 1982-2023[19] | shōjo-manga/josei-manga |
„Super Dash & Go!” (jap. スーパーダッシュ&ゴー!) | 2011-2013[20] | light novel (mieszany) |
Nazwa magazynu | Średni nakład |
---|---|
„Shūkan Shōnen Jump” | 1 640 000 |
„V Jump” | 167 000 |
„Saikyō Jump” | 130 000 |
„Jump SQ.” | 170 000 (w tym wydanie cyfrowe) |
„Shūkan Young Jump” | 450 000 |
„Ultra Jump” | 28 000 |
„Grand Jump” | 160 000 |
„Ribon” | 137 000 |
„Cookie” | 27 000 |
„Margaret” | 30 000 |
„Bessatsu Margaret” | 95 000 |
„The Margaret” | 23 500 |
„office YOU” | 43 000 |
„Cocohana” | 53 000 |
Wydawnictwo Shūeisha opublikowało wiele magazynów kanzenban. Składały się one z serii publikowanych w rocznych cyklach (w przeciwieństwie do innych magazynów o tematyce mangi, które wydają różne serie). W jednym magazynie publikowane było do trzech tomów wybranej serii.
Monthly Comic Tokumori (月刊コミック特盛, Gekkan Komikku Tokumori) jest magazynem Seinen Kanzenban[22], publikowanym przez spółkę zależną Shueisha’s-Home Sha. Pismo aktualnie wydaje co miesiąc serię, opowiadającą samurajską historię – Nobunaga no Kyodai Tetsu Fune: Sengoku no Umi o Seisu.
Shueisha Original (集英社オリジナル, Shūeisha Orijinaru) jest magazynem o tematyce mangi, publikowanym przez wydawnictwo Shueisha. Pismo Kanzenban wyposażony jest w indywidualny styl klasycznej serii. Każde wydanie jest kontynuacją ostatniego magazynu. Shueisha Original znalazły się dwie serie, które mogły być wydawane w nim przez długi czas. Pierwszą serią było Chibi Maruko-chan z shōjo Ribon. Maruko-chan publikowany był od sierpnia 2007 do stycznia 2008 r. Rokudenashi Blues Masanori Morita, który był wydawany w Weekly Shōnen Jump, został wydany po raz pierwszy w marcu 2008 roku i jest nadal publikowany w Shueisha Original.
Shueisha Remix (集英社リミックス, Shūeisha Rimikkusu) jest jedynym z wielu magazynów publikowanych przez Shueishe. Pismo Shueisha Remix jest połączeniem czterech serii magazynów: Shueisha Jump Remix, Shueisha Girls Remix, Shueisha Home Remix oraz Shueisha International Remix.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.