Rudolf żagański

Rudolf żagański (ur. pomiędzy 1411 a 1418, zm. 18 września 1454, Chojnice) – książę żagański w latach 1439-1454, uczestnik wojny trzynastoletniej po stronie Zakonu Krzyżackiego.

Rudolf żagański

książę żagański
Okres	od 1439 do 1454
Poprzednik	Scholastyka saska
Następca	Baltazar I żagański
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data urodzenia	pomiędzy 1411 a 1418
Data i miejsce śmierci	1454 Chojnice
Ojciec	Jan I żagański
Matka	Scholastyka Saska
Rodzeństwo	Baltazar I żagański, Jan II Szalony, Wacław żagański

Życiorys

Rudolf był drugim pod względem starszeństwa synem Jana I żagańskiego i Scholastyki Saskiej. Nie wiadomo kiedy dokładnie się urodził, w chwili śmierci ojca (1439) był już jednak pełnoletni.

W 1449 dziedzictwo Jana I zostało podzielone pomiędzy jego synów. Rudolf wraz z Baltazarem otrzymali część księstwa z Żaganiem, a Janowi II i Wacławowi przypadła ziemia przewoska.

W 1450 Rudolf udał się wraz ze starszym bratem na pielgrzymkę do Rzymu. Ślubował tam walczyć za wiarę chrześcijańską, co świadczyło o jego mocnym zaangażowaniu religijnym. Znajduje to też potwierdzenie w źródłach pisanych, a dokładnie w "Kronice opatów żagańskich", gdzie jest określany jako człowiek pobożny.

Razem z bratem Baltazarem I żagańskim uczestniczył jako najemnik w wojnie trzynastoletniej walcząc po stronie zakonu krzyżackiego^[1]. Zebrał około 1900 zbrojnych pieszych i konnych udał się do Świdwina. Poległ w bitwie pod Chojnicami 18 września 1454 w początkowej jej fazie^[1], po szarży polskiej ciężkiej kawalerii. Nie wiadomo, gdzie został pochowany.

Po śmierci Rudolfa, w związku z jego bezpotomnością, prawa do jego władztwa przejął starszy brat Baltazar, co spotkało się z niezadowoleniem ze strony młodszego brata Jana II.

Zobacz też

• Książęta Śląscy
• Piastowie
• Piastowie Śląscy