Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siateczka śródplazmatyczna, retikulum endoplazmatyczne, siateczka wewnątrzplazmatyczna (łac. reticulum endoplasmaticum, complexus reticuli cytoplasmatici) – wewnątrzkomórkowy i międzykomórkowy system kanałów odizolowanych od cytoplazmy podstawowej błonami (membranami) biologicznymi. Tworzy nieregularną sieć cystern, kanalików i pęcherzyków.
W procesie frakcjonującego wirowania lizatu komórkowego błony siateczki śródplazmatycznej tworzą frakcję mikrosomalną.
Enzymem markerowym (markerem) ER jest glukozo-6-fosfataza.
Rozróżnia się dwa typy siateczki:
Pierwsze wzmianki o istnieniu w cytoplazmie komórki układów odpowiedzialnych za syntezę białek przeznaczonych na eksport datowane są na koniec XIX wieku. W roku 1887 francuski cytolog Charles Garnier zaobserwował i opisał obszary cytoplazmy w komórkach pęcherzykowych trzustki zwierząt najedzonych, a więc produkujących duże ilości zymogenu, który intensywnie barwi się indykatorami zasadowymi (na przykład błękitem anilinowym). Cytoplazma komórek pochodzących z trzustki zwierząt głodnych nie wykazywała takich właściwości. Zjawisko barwienia się cytoplazmy w pewnych jej obszarach Garnier nazwał bazofilią, natomiast obszary cytoplazmy – ergastoplazmą.
Podobnych obserwacji dokonali O. Hertwig w komórkach wątroby i J. Nissl w komórkach nerwowych. W roku 1950 T. Casperson ustalił skład ergastoplazmy komórek drożdży, posługując się analizą spektralną. Wyniki ujawniły obecność RNA. Kilka lat później J. Brachet, stosując wybiórcze barwienie się DNA i RNA, doszedł do podobnych wniosków. Aby przekonać się o słuszności swoich założeń, zastosował trawienie komórek rybonukleazą. Po tym zabiegu obszary zasadochłonne nie wybarwiały się, co świadczyło o zniszczeniu rybosomów związanych z tymi strukturami. W 1953 roku Keith Porter pierwszy opisał tubularne składniki cytoplazmy komórki, odpowiadające obszarom zasadochłonnym – ergastoplazmie. Nadał tym strukturom nazwę endoplasmic reticulum, stosowaną po dzień dzisiejszy[1] .
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.