Rękopiór

Rękopiór – polski herb szlachecki z nobilitacji.

Herb Rękopiór w stylizacji Tadeusza Gajla

Herb Rękopiór według Juliusza Ostrowskiego

Opis herbu

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:
W polu błękitnym, pod czerwonym krzyżem kawalerskim na srebrnym półksiężycu, ręka w ubraniu trzymająca pióro gęsie do pisania prawo ukośnie ku dołowi.
Klejnot: Nad hełmem w koronie pięć piór strusich.
Labry błękitne, podbite srebrem.

Opis herbu z Księgi Herbowej Rodów Polskich J.Ostrowskiego:

W polu błękitnem – pod krzyżem kawalerskim czerwonym w środku półksiężyca srebrnego – ręka w ubraniu trzymająca pióro gęsie do pisania prawo ukośnie ku dołowi. Nad hełmem w koronie – pięć piór strusich^[1].

Najwcześniejsze wzmianki

Herb nadany razem z przywilejem nobilitacji Jackowi Ratajewiczowi w 1768, potwierdzony 20 stycznia 1769^[2].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

Ratajewicz.

Przypisy

1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: 1897, s. 316.
2. Anna Wajs: Materiały genealogiczne, nobilitacje, indygenaty w zbiorach Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie. Warszawa: 2001. Brak numerów stron w książce

Bibliografia

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Herb Rękopiór z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla