Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Równouprawnienie oznacza prawną równość różnych podmiotów prawnych w ramach określonego systemu prawnego.
Równouprawnienie to pojęcie zakorzenione w ideach humanizmu oraz oświecenia. Jest nieodzownym elementem praw człowieka. Równouprawnienie przedstawicieli różnych warstw społecznych było obok wolności (liberté) i braterstwa (fraternité) głównym hasłem Rewolucji Francuskiej (égalité). Dopiero w XX wieku równe prawa w Europie uzyskały kobiety, co wiązało się z wprowadzeniem praw wyborczych dla kobiet.
W socjologii równouprawnienie oznacza proces prawnego zrównywania ówcześnie nierównouprawnionych podmiotów prawnych w ramach danego systemu prawnego. W tym sensie można mówić o równouprawnieniu różnych ras, mieszczaństwa, równouprawnieniu kobiet, osób homoseksualnych, osób z niepełnosprawnościami itd.[potrzebny przypis][czy definicja socjologiczna nie uwzględnia równouprawnienia mężczyzn?]
Wykroczenia przeciw równouprawnieniu są określane jako dyskryminacja i uprzywilejowanie.
Zarówno dyskryminacja, jak i uprzywilejowanie są wykroczeniami przeciwko zasadzie równouprawnienia. Równouprawnienie jest często zrównywane bądź mylone z równością bądź równym traktowaniem[potrzebny przypis]. Według prawa międzynarodowego oraz praw człowieka równouprawnienie nie oznacza:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.