Pułk Artylerii Konnej (Księstwo Warszawskie)

Pułk artylerii konnej – polski pułk artylerii konnej okresu Księstwa Warszawskiego.

Pułk Artylerii Konnej

Historia
Państwo	Księstwo Warszawskie
Sformowanie	1810
Dowódcy
Pierwszy	Włodzimierz Potocki
Działania zbrojne
Druga Wojna Polska
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria

Artyleria konna Księstwa Warszawskiego

Trębacz kirasjerów i artylerii konnej

Artyleria konna Księstwa Warszawskiego została utworzona dekretem Księcia Warszawskiego z 1 grudnia 1808 jako bateria artylerii konnej kosztem hrabiego Włodzimierza Potockiego. 2 bateria artylerii konnej została zaś sformowana w 1809 przez Romana Sołtyka.

Dekretem z 30 marca 1810 utworzono pułk artylerii konnej z dwóch szwadronów. Liczył on 691 żołnierzy, 382 koni jezdnych i 520 pociągowych.

Działania zbrojne

Pułk ten walczył m.in. pod Raszynem (19 kwietnia 1809), Grochowem (25 kwietnia 1809), Kockiem (7 maja 1809), Zamościem (20 maja 1809), a także pod Sandomierzem (18–20 maja 1809), Wrzawą (12 czerwca 1809). Brał udział w kampaniach 1812 i 1813 roku.

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku

• kpt. hrabia Włodzimierz Potocki (szef szwadronu w 1809, uwolniony 24 października 1810)
• płk Józef Hurtwig (30 marca 1810)

Oficerowie

• Roman Sołtyk
• Józef Sowiński

Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.