Przekrój poprzeczny

Przekrój poprzeczny – dwuwymiarowy (najczęściej płaski) przekrój ciała. Opisanie kształtu tego przekroju oraz określenie jego zmienności na długości przecinanego ciała (pręta), w pełni określa jego kształt. W najbardziej dosłownym znaczeniu przekrojem poprzecznym nazywamy obraz przedmiotu widziany po jego przecięciu, np. obraz słojów wewnątrz ściętego pnia drzewa.

Przekrój poprzeczny pnia jodły

Przekrój podłużny połączenia nitowego

Tomograficzny przekrój klatki piersiowej

W mechanice

Patrz: przekroje poprzeczne.

W geometrii

Przekrój poprzeczny lub po prostu przekrój jest to figura płaska będąca częścią wspólną trójwymiarowej bryły i płaszczyzny przecinającą tę bryłę.

W technice

Stanowi jeden z ważniejszych elementów rysunku technicznego.

W medycynie

Przekrój poprzeczny obrazowania metodą rezonansu magnetycznego głowy. Uwidocznione mózgowie człowieka ze zmianami chorobowymi.

W celu dokładnego diagnozowania zmian w organizmie można zobrazować całą serię jego przekrojów poprzecznych przy pomocy promieni rentgenowskich - metoda ta nosi nazwę tomografii komputerowej (TK, CT)^[1].

Spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego (RM, MR, NMR, MRI) również wykorzystuje serię przekrojów poprzecznych, które pozwalają na wizualizację danych w formie obrazów, umożliwiających ich ocenę przez człowieka^[1].

Zobacz też: Pozycja anatomiczna człowieka.