Prowincja Matki Bożej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych w Krakowie − jedna z pięciu aktualnie istniejących prowincji Zakonu Braci Mniejszych − franciszkanów − w Polsce.
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data powołania |
1639 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prowincjał |
o. Krzysztof Bobak OFM |
| Dane statystyczne | |
| Liczba klasztorów |
20 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′54,13″N 19°56′10,04″E | |
| Strona internetowa | |
Historia
W 1621 przybył do Polski franciszkanin Aleksander z Padwy. Zakonnik ten był komisarzem apostolskim wysłanym do Krakowa przez papieża Grzegorza XV, w celu zaszczepienia ducha ściślejszej obserwancji. Podczas kapituły w klasztorze w Zakliczynie nad Dunajcem 3 czerwca 1623 zapoczątkowane zostały dwie kustodie. W 1639 papież Urban VIII podniósł je do rangi prowincji. Do prowincji małopolskiej pw. Matki Bożej Anielskiej należały pierwotnie konwenty w Gliwicach, Zakliczynie i Wieliczce[1].
Prowincja ucierpiała podczas potopu szwedzkiego w latach 1655–1660. W Krakowie został spalony klasztor na Garbarach, żołnierze Jerzego Rakoczego wymordowali reformatów w klasztorach w Przemyślu, Stopnicy i Solcu. Stopniowo przyjmowano nowe placówki, zakładano nowe fundacje: na Górze św. Anny (wówczas poza granicami Polski, rok 1655), w Lublinie, Sandomierzu, Zamościu, Pińczowie, Kętach i Jarosławiu. Na początku XVIII w. w 17 klasztorach prowincji małopolskiej mieszkało około 300 zakonników. W 1745 prowincja miała już 484 zakonników w 22 klasztorach. Nowe domy zakonne otwarto w: Rzeszowie, Rawie Ruskiej, Sądowej Wiszni, Chełmie i Pilicy. W 1746 z prowincji wydzielono kustodię ruską pw. Matki Bożej Bolesnej, którą w 1763 papież Klemens XIII podniósł do rangi samodzielnej prowincji reformackiej[1].
Prowincja, choć znacznie okrojona, przetrwała okresy rozbiorów, czasy tzw. klasztorów etatowych i kasat, szczególnie na ziemiach zaboru rosyjskiego. W 1911 do prowincji należało 120 zakonników, którzy mieszkali w 10 klasztorach (Biecz, Jarosław, Kęty, Kraków, Lwów, Przemyśl, Rawa Ruska, Sądowa Wisznia, Wieliczka i Zakliczyn). Po II wojnie światowej, w roku 1950 prowincja liczyła 23 domy zakonne[1].
Klasztory prowincji w Polsce
Obecnie prowincja Matki Bożej Anielskiej posiada na terenie Polski 20 placówek[2]:
- Biecz
- Brzeziny
- Chełm
- Dursztyn
- Dzwono-Sierbowice
- Jarosław[3]
- Kazimierz Dolny
- Kęty
- Konin
- Kraków-Azory
- Kraków-Bronowice Wielkie
- Kraków św. Kazimierz
- Pilica
- Pińczów
- Przemyśl
- Warszawa
- Warszawa-Mokotów
- Wieliczka
- Włocławek
- Zakliczyn nad Dunajcem
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
